PZl - moc tracona w i-tym punkcie smarowania (zazębieniu, łożyskach), Tk < 120°C - temperatura wyjścia oleju ze skrzyni,
T0 - temperatura wejścia oleju do skrzyni, p - gęstość oleju, c - ciepło właściwe oleju,
Pl = co • Tl moc tracona w łożyskach tocznych, co - prędkość kątowa wałka lub obudowy łożyska,
Tl - moment tarcia w łożysku tocznym,
Pz = P|(l - ri2) - moc tracona w zazębieniu,
PN - moc przenoszona przez przekładnię,
T| - sprawność zazębienia,
_ 7C|LLm u±\ ef +£2 1 lz 1 ’
Z] U £] + £2
gdzie: \tm = 0,03-0,08 współczynnik tarcia w zazębianiu.
Przy wyborze rodzaju środka smarnego należy mieć na uwadze:
- widmo obciążenia (dokładniejsze zalecenia znajdzie czytelnik w literaturze [33,44]),
- prędkość obwodową przekładni m/s,
- odpowiedzialność przekładni (lotnicze, okrętowe, turbozespołów),
- prędkość przekładni (obciążenie i warunki pracy),
- temperaturę otoczenia,
- rodzaj przekładni (walcowe, stożkowe, ślimakowe, obiegowe).
Pomocnym w doborze środka smarnego może być wykres na rys. 3.7, wg Niemana i Wintera [19], który ujmuje lepkość oleju w funkcji prędkości obwodowej kół, podaje obszary obciążenia i wielkość przekładni („a”) oraz sposoby smarowania dla zębów szlifowanych o Rz ~ 4 pm pracujących w temperaturze otoczenia.
Wyższe wartości lepkości od zalecanych należy przyjmować:
- przy podwyższonych temperaturach otoczenia przekładni (np. hutnicze, tropikalne),
- przy udarowych obciążeniach,
- gdy duża prędkość występuje chwilowo,
- przy niedostatecznym zasilaniu olejem,
- przy tocznym łożyskowaniu wałów, kół,
- przy stosowaniu olejów bez dodatków uszlachetniających,
- przy niedostatecznym zasilaniu olejem (np. okresowe smarowanie).
148