psychologia religii4

86

kolejowe i gospody, starając się odnaleźć odpowiedniego człowieka.

Szereg razy, za pomocą namowy bądź łapówki, -udawało nu się osiągnąć spełnienie swoich życzeń. Gdy to następowało, nie odczuwał masochistycznej satysfakcji, popadając w krańcowe przerażenie i odczuwając odrazę do tortur. Mając specjalny dar do odnajdywania osób zdradzających cechy osobowości sadystycznej, dwukrotnie omal nie został zabity, szereg razy odniósł poważne obrażenia, a przy innej okazji jego partner, związawszy go, skradł mu pieniądze. Poza tymi problemami, pacjent cierpiał na depresje samobójcze, stany lękowe, impotencję i rzadkie ataki epileptyczne. Retrospektywna analiza wykazała, że główne symptomy pojawiły się po raz pierwszy u Piotra, w czasie drugiej wojny świa-towej, kiedy to był on wywieziony do Niemiec- na przymusowe roboty.

Wtedy to właśnie został zmuszony perze z dwóch hitlerowskich oficerów, pod groźbą rewolweru, do wzięcia udziału w ich praktykach homoseksualnych. Po zakończeniu wojny odkrył, że te doświadczenia spowodowały wytworzenia się u niego skłonności do biernych doznań homoseksualnych. Szereg lat później rozwinął się u niego typowy fetyszy2ta do części garderoby męskiej koloru czarnego, który stopniowo przeradzał się w pożądania masochistyczne, opisane powyżej, i w konsekwencji tego poddano go terapii.

Seria 15 psych ontycznych sesji LSD doprowadziła do stopniowego ujawnienia się niezwykle interesującego i ważnego systemu COEX-u. Najbardziej zewnętrzne jego warstwy reprezentowane były przez najświeższe wspomnienia traumatycznych doświadczeń Piotra z jego sadystycznymi partnerami. Podczas pierwszych sesji odtwarzał sobie i ponownie przeżywał rzeczywiste sytuacje, w sposób niezwykle szczegółowy. W rezultacie sterującego oddziaływania tego poziomu systemu CQEX-u, terapeuta w tym stadium leczenia ulegał iłuzyjnej transformacji w jego byłych partnerów bądź w różne postacie symbolizujące sadystyczną agresję /jak rzeźnik, morderca, oprawca/. Pacjent antycypował tortury ze strony terapeuty, widział jego pióro zamieniające się w sztylet i interpretował zuch jego stopy jako zamiar kopnięcia go. Później dawał on do zrozumienia, że najlepszą formą terapii byłoby zaspokojenie jego pragnień cierpienia. Pokój terapeutyczny i widok z okna uległy ilu2yjnej transformacji w różne miejsca, gdzie dokonały się przygody Piotra z jego sadystycznymi partnerami.

Głębszą warstwę tego samego systemu reprezentowały doświadczenia Piotra z okresu Trzeciej Rzeszy. Podczas sesji, pozostających pod wpływem tej części systemu, miał on wizje flag z hitlerowską swastyką, pompatycznych marszów paradnych SS i wielkich metalowych emblematów hitlerowskiego orła. Niewinne, monotonne dźwięki w pokoju odbierane