rosliny6

Gatunek: Tilia platyphyllos Scop. - lipa szerokolistna

Występowanie: Europa, Kaukaz. Gatunek krajowy. Osiąga północim i m, cę zasięgu. Rośnie w lasach mieszanych na południu i w niższych p.u i nii górskich.

Wzrost. Bardzo duże drzewo do 30 (35) m wysokości. Korona podoln u T. cordata. Główne konary skierowane skośnie ku górze. Wzrost w min dości szybki. Potężniejsza niż T. cordata. Długowieczna, żyje do 1000 l.n Pędy. Młode - delikatnie owłosione, często od słońca zaczerwienione Liście. Sercowate, 8-15 cm długości i szerokości, krótko zaostrzone, In. • giem ostro i nieregularnie ząbkowane. Z wierzchu początkowo owłosieni potem nagie. Od spodu miękko, trwale owłosione, z kępkami białych wl< sków w kątach nerwów (u T. cordata - rude). Wiosną wcześniejszy rozwi n niż T. cordata. Jesienią żółte; często wcześnie opadają.

Kwiaty. Żółte, po 3-5 w zwisających kwiatostanach, słodkawo pachnąc

miii'1

Rozwijają się najwcześniej, tuż przed T. cordata - w VI (VII), i są mniej obfite.

Owoce. Symetryczne, grubościen-ne, z 5 wyraźnymi żeberkami. System korzeniowy. Podobny jak u T. cordata.

Wymagania: większe wymagania glebowe niż T. cordata', najlepiej rośnie na glebach żyznych, głębokich i stale, dostatecznie wilgot nych. Lubi wapń w glebie. Stanowi sko słoneczne lub pólcieniste - pre feruje miejsca chłodne i wilgotne Duża odporność na mróz. Źle znosi suszę i upały. Wrażliwe na zasolenie gleby. Posiada dużą silę odroślową i dobrze znosi ciecie. STREFA 4 Walory dekoracyjne i zastosowanie: atrakcyjne, choć mało obfite kwitnie nie, ładny pokrój i jesienne zabarwienie liści. Cenne rodzime drzewo dla le renów otwartych (np. na terenach wiejskich), parków (w korzystnyc h w.i runkach siedliskowych). Mało przydatne dla terenów zieleni, nie nad.i|e .n, do sadzenia przy ulicach.

I lii