rosliny8

Gatunek: Tilia tomentosa Moench - lipa srebrzysta (lipa węgierska)

Występowanie: południowa Europa, Azja Mniejsza.

Wzrost. Duże drzewo do 25-30 m wysokości. Korona jajowata, zwarta. N. częściej bez przewodnika, z wieloma równorzędnymi konarami rosnącymi pionowo. Z wiekiem boczne gałęzie nieco przewisają. Wzrost szybki.

Pędy. Młode - owłosione szarymi, gwiaździstymi włoskami.

Liście. Sercowate do 15 cm długości i 10 cm szerokości. Początkowo obu stronnie pokryte białym kutnerem, potem z wierzchu ciemnozielone, nieco błyszczące, a od spodu biało filcowato owłosione (gwiaździste włoski). Cza sami nieznacznie klapowane! Jesienią intensywnie żółte.

Kwiaty. Żółtawe, po 5-10 w kwiatostanach, silnie pachnące; późno, gdyż dopiero w VII—VIII.

Owoce. Jajowate, słabo żebrowane.

System korzeniowy. Typu sercowatego.

Wymagania: najlepiej na glebach żyznych i dostatecznie wilgotnych, jednak nieźle rośnie także na uboższych i bardziej suchych. Stanowisko słoneczne. Gatunek odporny na mróz. Dobrze znosi upały. Najlepiej ze wszystkich lip znosi letnią suszę, jednak podobn wrażliwa na zasolenie gleby.

Średnio odporna

na zanieczyszczenia powietrza. Nieźle rośnie w warun kach miejskich. STREFA 5B

Walory dekoracyjne i zastosowanie: regularny pokrój i zdrowe, dtugo utrzy

Varsavion»l»‘

mujące się i atrakcyjne jesie-nią ulistnienie. Najlepszy gatunek lipy do sadzenia w zieleni miejskiej, także przy ulicach (najlepiej jednak z dala od wpływu soli). W dużej mierze wolna od chorób i szkodników. Doskonała również do parków, zieleni osiedlowej i jako drzewo alejo

we.

Odmiany:

'Varsaviensis' (T. xvarsaviensis Kobendza) - odmiana warszawska (lipa warszawska). Znaleziona przed I wojną światową w szkółkach miejskich w Warszawie. Charakteryzuje ją słabszy

:łl/