Gatunek: Spiraea xvanhouttei (Briot.)Zabel - tawuła van Houtte’a
Występowanie: mieszaniec S. cantoniensis Lour. i S. trilobata L. wyh<"l" wany we Francji w 1862 roku.
Wzrost. Gęsty krzew do 2 (2,5) m wysokości i podobnej szerokości, h i, wzniesione, z wiekiem przewisające. Wzrost silny.
Liście. Rombowojajowate, 3-5-klapowe, 2-4 cm długości, ciemnozieloii' spodem sinawe. Jesienne zabarwienie żółtawe.
Kwiaty. Drobne, śnieżnobiałe w kilkukwiatowych płaskich kwiatostanu' u gęsto wzdłuż zeszłorocznych pędów na całej długości. Wyjątkowo oblu< w V-p. VI.
Wymagania: bez większych wymagań. Dobrze rośnie na każdej świeżej gl« ■ bie ogrodowej o stałej wilgotności, choć toleruje stanowiska bardziej che i ubogie. Znosi obecność wapnia w glebie. Gatunek mrozoodporny i znoszący cięcie. Stanowisko słoneczne lub półcieniste. Aby obficie kwitł, należy po kwitnieniu usuwać stare, co najmniej kilkuletnie pędy. Odporny na mrozy.
STREFA 4 Walory dekoracyjne i zasto-sowanie: najbardziej znany gatunek silnie rosnącej tawuły. Do sadzenia pojedynczo i w grupach oraz w żywopłotach (ciętych i niecię-tych). Obficie kwitnący krzew, dobry do
sadzenia na skarpach. Ciekawie komponuje się z ozdobnymi jabłoniami, zimozieloną irgą, krzewuszką czy lilakiem.
RODZAJ: Stephanandra - tawulec (Rodzina: Rosa-ceae - różowate, Podrodzina: Spiraeoideae - tawułowe)
Tylko 4 gatunki. Krzewy. Liście pojedyncze, skrętoległe. Rośliny jednopienne. Rozmnażanie: wysiew nasion wiosną (przechowywanych na sucho). Sadzonki zielne w VI-VII.
Występowanie: kultywar; gatunek pochodzi z Japonii i Korei.
Wzrost. Niski, szeroko rozrastający się krzew do 0,3-0,5 m wysokości i 1,!> m szerokości. Pędy ułożone poziomo lub łukowato, pokładają się na ziemi Wzrost powolny.
Liście. Drobne, 3-klapowe, brzegiem ostro piłkowane, od spodu delik.ilmr owłosione. Jesienią żółte lub brązowopomarańczowe.
Kwiaty. Białe, drobne w wiechach na końcach bocznych gałązek, w VI VII