Rotation of�

13d

W ten sposób zbudowane zostały wszystkie proste implikanty funkcji. W celu znalezeienia minimalnego zbioru implikantów nakrywających wszystkie jedynki funkcji postępujemy identycznie jak w Etapie II metody Quine'a-McCluskey' a. Tablicę Quine’a oraz jej postać zredukowaną przedstawiono na rys. 3.26.

Stosując analizę Petricka do zredukowanej tablicy Quine'a z rys. 3.26b stwierdza się, że występuje 18 równoważnych, minimalnych zestawów prostych implikantów nakrywających wszystkie jedynki funkcji. Wynika to z rozwinięcia poniższego wyrażenia:

(nr 1 albo nr 2) i (nr 3 albo nr 4 albo nr 5) i (nr 7 albo nr 8 albo nr 9)    (3.72)

Każdy z minimalnych zestawów prostych implikantów zawiera, włączając implikant zasadniczy nr 5, po 4 elementy. Stosując dodatkowe kryterium, jakim jest minimalna liczba literałów oraz negacji w obrębie rozpatrywanych implikantów (ma to wpływ na złożoność realizacji układu -patrz rozdz. 3.5), otrzymuje się z (3.72) jeden zestaw implikantów:

nr 2 i nr 3 i nr 8    (3.73)

Ostatecznie, minimalna postać funkcji jest następująca:

nr 6 nr 2 nr 3 nr 8

f(x₁,x₂.x₃.x₄.x₅) = x₂x₅ ♦ x₄x₅ ♦ x,x₃ * x₁x₃    (3.74)

Opisana metoda generuje minimalną postać funkcji, chociaż,w przypadku dużej liczby argumentów, stosowanie jej "ręcznej" (a nie np. komputerowej) wersji noże być dosyć uciążliwe. Istnieją również metody prostsze obliczeniowo ale dające auasi-optymalne rozwiązania - por. np. 11.111.

Przedstawiona metoda dotyczyła minimalizacji normalnej postaci sumy (NPS) funkcji. W zupełnie analogiczny sposób uzyskać można przy jej pomocy, minimalną normalną postać iloczynu (NPI) funkcji. Pozostawiamy ten problem Czytelnikowi.

Proste \. 5^1impl ikantyN.		00011	01100	10000
nr	opis
i	^X2^X4	V
2	^X4^X5 _____	V
2	^X1^X3	r ■	V
4	^X1^X2^X4		V
5 7 8	^X1^X4^X5		V
	^X2^X5	—. -	—	V
	^Xl*3			V
9	^X3^X4^X5			V
10	^X2^X3^X4
		' 1

^Rys- 3.26. Redukcja tablicy Quine'a z przykładu 3.17