Podstawy Turystyki (2)

światopoglądu, wyczulenie na potrzeby odwiedzanej ludności są bezsprzecznie pozytywnymi skutkami ruchu turystycznego.

W wymiarze społeczno-kulturowym turystyka jest spotkaniem-turystów ze społecznością odwiedzanego miejsca, kraju i jego kulturą. Dochodzi wtedy do konfrontacji stylów życia i wzorów zachowań ludności miejscowej z turystami. Spotkanie w turystyce zachodzi zazwyczaj w sytuacji kontrastu warunków i oczekiwań z obu stron. Kontakty i relacje, w jakie wchodzą turyści i gospodarze, zależą w dużym stopniu od indywidualnych cech tych osób oraz warunków pobytu. Spotkanie takie ma swą specyfikę, którą najczęściej charakteryzuje:

•    Przelotność i powierzchowność ( wynika głównie z krótkotrwałego pobytu turysty w danym miejscu. Turyści często uważają spotkanie za unikatowe doświadczenie, zaś z punktu widzenia gospodarza jest to często kolejne powierzchowne spotkanie w sezonie turystycznym, które nie będzie miało swojej kontynuacji w przyszłości)

•    Ograniczony czas (wynikający często z napiętego programu turystycznego)

•    Brak spontaniczności i bezinteresowności (przejawia się w ograniczaniu kontaktu do spraw technicznych i ekonomicznych związanych z nabywaniem usługi i jej konsumpcją, gościnność sprowadza się do transakcji handlowych, wymiany informacji)

•    Nierówność (wynika z dysproporcji w statusie materialnym gości i gospodarzy oraz tzw. Efektu demonstracji u turystów)

•    Nierównoważność doświadczeń (chodzi tu głównie o odbieranie tych samych sytuacji przez turystów i stałych mieszkańców. Mato związek z doświadczeniem nowości przez turystów, które dla mieszkańców stanowią czynność rutynową)

•    Nierówność szans (wynika z braku możliwości wyrobienia sobie obiektywnego sądu o kraju, z którego przyjeżdża turysta)

Efekt demonstracji

Status majątkowy, zachowania, postawy, wartości turystów będące w dużym kontraście co do wartości ludności odwiedzanej nazywamy efektem demonstracji. Efekt jest tym silniejszy im większe są różnice kulturowe i w poziomie życia między tymi grupami. Turysta zachowuje się podczas wakacji zasadniczo odmienni niż zwykle-wydaje więcej pieniędzy, przebywając poza domem nie podlega żadnej kontroli społecznej. Zazwyczaj jest anonimowy i nierozpoznawalny przez otoczenie. Czuje się niejako zwolniony z przestrzegania norm obyczajowych czy moralnych. Mieszkańcy obserwując turystów pragną ich naśladować. Pojawia się chęć dążenia do uzyskania podobnego statusu a jednocześnie świadomość niemożności tego celu. To pogłębia uczucie niższości frustracji. Najbardziej podatna na oddziaływanie efektu demonstracji jest młodzież, która szybko przejmuje wzorce niesione przez turystów. Turyści są dla niej atrakcyjni -ze względu na swobodę bycia, zamożność i konsumpcyjny styl życia. Kształtuje się u młodych ludzi chęć szybkiego wzbogacenia się i powielania wzorów konsumpcyjnych.