SAM36

Blok przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa DissocsńconducoMiutSniwsnKriorisom ******** PsUsdino - His. (UttAntcriorHcnibiock (L,\H).

Przerwanie przewodzenia impulsów w wiązce przedniej sprawia, że pobudzenie szerzy się tylną wiązką. Część ściany przedniej i bocznej lewej komory ulega pobudzeniu z opóźnieniem. Najczęstszą

przyczyną jest chor. niedokrwienna serca, zmiany zapalne i zwyrodnieniowe.

Kryteria:

I Odchylenie osi elektrycznej serca w lewo poza wartość -30 %

2. Obecne małe załamki q w odprowadzeniach I i aVL_%

3. Czas (rwania zespołu QRS nie przekracza 0,12s.

Charakterystyczne jest także występowanie małych załamków R i dużych S w odprowadź. II. III. aVF (zespoły rS) oraz przesunięcie strefy przejściowej w lewo tzn. zmniejszenie amplitudy zał. R i obecność załamków S w odprowadź. V i V*.

Blok tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa

Dissocatio ccnduaibiliiatis rami posteriori* cruris sinistri fasciculi PaUadtno - His, ( Lcft Postenor Hemibiock <LPH)

Przerwanie przewodzenia impulsów w wiązce tylnej sprawia. Ze pobudzenie szerzy się przednią wiązką. Część ściany tylnej i bocznej lewej komory ulega pobudzeniu z opóźnieniem. NalcZy do rzadkich postaci bloków śródkomorowych. Przyczyny powstawania jak w bloku lewej odnogi pęczka Hisa.

Kryteria:

1. Odchylenie osi elektrycznej serca w prawo powyżej wartości +90*.

2. Mały załamek R i głęboki S w odprowadzeniu I (zespół rS).

3. Małe załamki q w odprowadzeniach II. Ul. aVF.

Rozpoznanie W oku tylnej wiązki można postawić dopiero po wykluczeniu innych przyczyn odchylenia osi serca w prawo (przerost prawej komory, pionowe potomnie serca)