Pacjent z podwyższonym lub drażliwym nastrojem
Cyklotymia
Cyklotymia jest zaburzeniem przypominającym dystymię (zob. s. 6-7); podobnie jak dystymia, rozpoczyna się w okresie wczesnej dorosłości, przebiega przewlekle, z okresami dobrego samopoczucia. Cechuje się zmiennością nastroju, z występującymi na przemian okresami łagodnie podwyższonego lub łagodnie obniżonego nastroju, które nie są wystarczająco nasilone ani nie trwają dostatecznie długo, aby spełnić kryteria epizodu depresji lub hipomanii.
Depresja
W dwóch przypadkach pierwotnego zaburzenia depresyjnego może wystąpić podwyższenie lub drażliwość nastroju. W obrazie „depresji agitowanej" dominuje nastrój drażli-ze znacznym podnieceniem psychorucho-Może to utrudniać różnicowanie lodem manii. Drugi przypadek to krót-rałe podwyższenie nastroju u chorych :zonych skutecznie za pomocą tymolepty-ków lub elektrowstrząsów.
Epizody manii wtórne do chorób somatycznych lub używania substancji psychoaktywnych Zawsze należy wykluczyć schorzenia somatyczne oraz leki i substancje psychoaktywne, które mogą być przyczyną manii. Listę chorób i substancji wywołujących manię przedstawiono na ryc. 2.3. We wtórnej manii schorzenie somatyczne lub używanie substancji poprzedza wystąpienie zaburzeń nastroju; objawy ustępują w trakcie leczenia choroby somatycznej bądź po zaprzestaniu używania substancji. Za rozpoznaniem wtórnej manii przemawia ponadto brak wcześniejszych epizodów manii oraz niewystępowanie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych w rodzinie.
Zaburzenia psychotyczne Zaburzenie schizoafektywne Zob. s. 7-8 i 37. Różnicowanie zaburzenia schizoafektywnego z epizodem manii z objawami psychotycznymi może być bardzo trudne.
Schorzenia somatyczne
Leki i substancje psychoaktywne
amfetamina i cymetydyna halucynogeny kaptopryf kokaina
| kortykosteroidy L-dopa
leki cholinolityczne leki przeciwmala-ryczne
leki przeciwwirusowe
Choroby somatyczne oraz leki i substancje psychoaktywne, które mogą być przyczyną manii
Choroba Cushinga Choroba Huntingtona Nadczynność tarczycy Niedobory witaminy B,i i niacyny (pelagra) Niewydolność nerek Nowotwory, zawały, urazy i infekcje mózgu (łącznie z HIV) Padaczka skroniowa Stwardnienie rozsiane Toczeń rumieniowaty układowy
Ryc. 2.3. Choroby somatyczne oraz leki i substancje psychoaktywne, które mogą być przyczyną manii.
Schizofrenia
W schizofrenii niekiedy obserwuje się podniecenie, podejrzliwość i podwyższenie nastroju; może to sprawiać trudności w różnicowaniu z manią z objawami psychotycznymi. Na ryc. 2.4 przedstawiono najważniejsze cechy różnicujące te zaburzenia; mogą one być pomocne w ustaleniu właściwego rozpoznania.
Zaburzenia osobowości Psychiatrzy często spotykają się z takimi zaburzeniami osobowości, w których występują cechy jak w hipomanii, np. impulsywność, wybuchy złości i chwiejność nastroju w granicznym zaburzeniu osobowości (borderline). Zaburzenia osobowości cechują się utrwalonymi i stale utrzymującymi się wzorcami zachowań, podczas gdy łagodniejsze epizody zaburzenia afektywnego dwubiegunowego nie
Algorytm diagnostyki zaburzeń nastroju r
Schizofrenia
Psychopatologia |
' Mania |
Schizofrenia |
Zaburzenia formy myślenia |
drobiazgowość, uskokowość, gonitwa myśli |
rozluźnienie kojarzeń, neologizmy, otamowanie |
Urojenia |
najczęściej zgodne z nastrojem I (urojenia wielkościowe i prześladowcze) |
urojenia nie związane z nastrojem, dziwaczne, oddziaływania i owładnięcia (np. nasyłanie, odciąganie lub ugtośnienie myśli) |
Mowa |
przymus mówienia, trudno prze-| rwać wypowiedź |
mowa z wahaniem, zacinaniem się |
Objawy biologiczne |
znacznie zmniejszona potrzeba snu, zwiększona energia fizyczna i i psychiczna |
mniejsze zaburzenia snu, nadaktyw-ność mniej nasilona |
Napęd psychomotoryczny |
podniecenie |
podniecenie, objawy katatomczne |
lub objawy negatywne
Ryc. 2.4. Różnice obrazu psychopatologicznego między manią a schizofrenią (są to tylko wskazówki; typowe schizofreniczne objawy mogą wystąpić w manii i na odwrót).
Algorytm diagnostyki zaburzeń nastroju
występują w sposób ciągły i charakteryzują się wyraźnym, ograniczonym w czasie, pogorszeniem funkcjonowania psychospołecznego.
Zob. rozdz. 9.
Podane poniżej pytania kierowane do chorego
mogą pomóc w ujawnieniu najważniejszych
objawów manii/hipomanii:
• Czy ostatnio wystąpiło uczucie niezwykłej wesołości lub podniecenia?
• Czy w porównaniu z innymi osobami odczuwa zbyt dużo energii?
• Czy potrzebuje mniej snu i mimo to nie odczuwa zmęczenia?
• Czy ostatnio pojawiły się jakieś nowe zainteresowania lub pasjonujące pomysły?
• Czy myśli biegną bardzo szybko?
• Czy ma jakieś szczególne umiejętności lub możliwości?
U wszystkich pacjentów w podwyższonym nastroju należy przeprowadzić dokładne badanie przedmiotowe (łącznie z badaniem neurologicznym i oceną układu endokryn-nego).
Podobnie jak w zaburzeniach depresyjnych, w manii zazwyczaj wykonuje się uzupełniające badania (środowiskowe, psychologiczne, laboratoryjne), które mają na celu potwierdzenie rozpoznania i wykluczenie przyczyn organicznych oraz związanych z używaniem substancji psychoaktywnych (zob. ryc. 2.3). Pomocnym narzędziem przesiewowym w badaniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych jest skala samooceny: kwestionariusz zaburzeń nastroju (The Xiood Disorders Questionnaire - MDQ).
i
Zob. ryc. 2.5.
17