Scan10087

Mimo dwuparowcgo przy poru, kiedy to obciążenie zęba spada teoretycznie do ^ F,

iski mogą tu przekroczyć naciski w punkcie C na skutek znacznego wzrostu krzywizny

tępczej.

tern

(5.51)

z_B = a/— = V ^P' ^C~ ^P2^~~

P/tfi P\Aft' Pm#

■zględnia zmianę nacisku /?hab ^w stosunku do nacisku phq w zależności od położenia ku na odcinku przyporu, a więc w zależności od promieni krzywizny p j i p₂ strefie A-B.

.6. Współczynniki naprężeń gnących .6.1. Współczynnik Yf kształtu zęba

Zgodnie z przyjętym modelem obliczeniowym na rys. 5.2 i wzorem (5.8) _s = y_Fa Zs_a w którym uwzględnia się poprzez >Fn- stereomechaniczny układ przy-żenia siły zginającej do

ierzchołka zęba, ^Sa -łanie karbu oraz wpływ rężeń tnących i ściskają-^_h w podstawie zęba wg (3.20). Norma [5] po-■ do obliczania tych wiel-^- 'i dokładne wzory przy-e w obliczeniach komarowych.

W obliczeniach kon-ikcyjnych można je yjąć łącznie i odczytać wykresów rys. 5.10a,b,c, zależności od zastępczej zby zębów z_v, względno promienia zaokrągle-narzędzia p_ao/m_n oraz ółczynnika przesunię-zarysu.

Przydatny też będzie oszczony wzór zaleca-przcz normę [5] dla zę- r_vs. s.ioa. Współczynnik obliczeniowy Yt zęba na złamanie - dla »v o kącie przyporu 20°    promienia przejs'cia p„o = 0,2 m„

87