METODA KINEMATOGRAFICZNA
Jest jedną- z podstawowych metod badania kinematyki ruchu. Film pozwala na uchwyceniu przebiegu zjawisk przebiegających zbyt szybko by mogły je odebrać zmysły ludzkie. Tak utrwalone obrazy zmian mogą być następnie dokładnie analizowane. Utrwalenie przebiegu ruchu na filmie pozwala następnie na analizę tom mchu środka ciężkości czy też innego punktu wybranego zgodnie z celem badań.
Wyliczone z filmu parametry: droga / a / i czas /1 / pozwalają następnie na obliczenie ich pochodnych — średniej prędkości / v / na danym odcinku drogi czy też przyśpieszenia / a /.
Uzyskanie dobrego filmu, wymaga spełnienia następujących warunków:
& oś obiektywu kamery musi być prostopadła do płaszczyzny filmowania ruchu
częstotliwość wykonywania zdjęć przez kamerę powinna być znana i stała, w celu uzyskania dokładnych wartości czasu pokonywania przez badany punkt poszczególnych odcinków drogi; (\i - /t; t = gdzie:
p - częstotliwość
t — czas potrzebny na wykonanie jednej klatki powinna być odpowiednią skala do układu odniesienia ( najwygodniejszą jest skala 7io ).
Wraz z filmowaniem mchu należy filmować układ odniesienia, gdzie najczęściej w tym celu stosuje się kratownicę, która musi być równoległa do płaszczyzny mchu. Służy ona do obliczania skali odwzorowania obiektu. Określony punkt odniesienia może być