a) Formą hasłową rzeczownika jest z zasady mianownik liczby pojedynczej; jeśli rzeczownik nie ma liczby pojedynczej, to jego formą hasłową jest mianownik liczby mnogiej.
b) Dla rzeczownika mającego liczbę pojedynczą podany jest skrót nazwy jego rodzaju: m = męski, i = żeński, n = nijaki oraz oznaczenie cyfrą rzymską gnąn dcklinacyjnej, według której rzeczownik się odmienia [por. 6.1.1.-6.1.3.].
C) Dla rzeczownika mającego tylko liczbę mnogą podany jest skrót blp (= be/ liczby pojedynczej), po którym następuje określenie rodzaju: os. = osobowy, nie os,
nicosobowy oraz oznaczenie cyfrą rzymską grupy deklinacyjnej [por. 6.1.4.1.
d) Po numerze grupy deklinacyjnej podane są jego wybrane formy, zwłaszcza fonio odbiegające od paradygmatu wzorcowego, zamieszczonego dla tej grupy w tabelach zarówno mające postać indywidualną, np. bracia, oczy, starostowie, jak i przyjmujące końcówkę (lub zakończenie) podaną w tabelach na dalszym miejscu (w nawiasie), np lasu (w odpowiedniej rubryce tabeli na pierwszym miejscu jest -a) albo muzułmanów (na pierwszym miejscu jest forma bez końcówki, np. mieszczati) [zob. 6.1.1.]. Podawane są także formy oboczne danego wyrazu, np. (filtr)u a. (filtr)a, (zbieracz)y ((zbieraczi oraz formy zawierające oboczną postać tematu w stosunku do tematu mianownika //». np. (chło)pca, wozu, bracie, (ma)tek.
e) Dla rzeczowników zakończonych w mianowniku Ip spółgłoską (tj. rzeczowników męskich oraz rzeczowników żeńskich grupy V i VI) formy niepodanc przy haśle mai i laki sam temat, jak podany przy haśle dopełniacz Ip (np. chłopcem, chłopcom chłopcami, chłopcach - jak chłopca, por. forma hasłowa chłopiec). Reguła ta n dotyczy form podanych w tabelach z uwagą ,jak M" (np. B. stołek, wieś, vce$z).
0 Formy fleksyjne rzeczowników poprzedzono skrótami nazw przypadków. Form wspólne dla kilku przypadków tej samej liczby podawane są łącznie; formy lic/ pojedynczej podane są bezpośrednio po numerze grupy, formy liczby mnogi poprzedzono skrótem Im, np.
dziewczyna (...) CMs. -nic (...).
górnik (...) Im M. -icy, DB. -ów.
g) Jeżeli po skrócie rodzaju podany jest skrót: „odm. jak” (tu następuje sk rodzaju, ale innego, i cyfra rzymska), oznacza to. że dany rzeczownik ma rod podany na początku segmentu informacji fleksyjnej, lecz odmienia się według w/i podanego po wyrazie .jak”, np.
starosta (...) m odm. jak ż IV (...).
h) Jeżeli po skrócie rodzaju podany jest skrót: „odm. jak przym.”, oznacza to. dany rzeczownik ma rodzaj podany przy haśle, lecz odmienia się jak przymiotu w zakresie właściwych mu form rodzajowych, np.
loAnlczy (...) w «h!iu |uk pr/.ym. (...).
i) Rzeczowniki, które w /usadzić nic występują w liczbie mnogiej, opatrzone skrótem hlm (•> be/ liczby mnogiej)
l “ 1 l‘t MMiIntnik, liczebnik, zaimek
• Ii.i l«»Wi| przymiotnika (lub innego wyrazu odmieniającego sic* jak
CniftiHiiii np zaimka przymiotnego, liczebnika jeden) jest z zasady mianownik lii i dyn* /i i rodząju męskiego w stopniu równym (jeśli występują w tej formie lUftMtb t końcówką samogłoskową).
I H«»m i ■ Mikowe (spółgłoskowe) formy mianownika liczby pojedynczej rodzaju I• 11* • w\stępujące jako formy oboczne, są oddzielnymi hasłami odesłanymi.
I"........ •• uli h występuje także w segmencie fleksyjnym i składniowym części
•jim'.- • |»<••rnintyc/ncj artykułu hasłowego dotyczącego głównej (zakończonej
• u" i • l łoimy przymiotnika, np.
BMW ( I >> u i • i wszy • w zn. I w ip M. r. m. używa się także kstąik. zdrów; w zn. 1 i w podlmślc f M V»i • *<ltów tylko w funkcji orzecznika.
I )n«lt |m z \ iiitotnik (lub inny wyraz odmieniający się jak przymiotnik) ma tylko
(|| Mliii mm mm iw nika liczby pojedynczej rodzaju męskiego zakończoną spółgłoską, | HflMMMt p ll« ksyjnej podaje się także pełną formę żeńską i nijaką (w postaci m" i u pm i zym tematem podstawowym dla form nicpodanych przy haśle jest Ul p.-' u.. | pi . v haśle formy żeńskiej, np.
Mplm » i w *n (eden, jedna, jedno, jedni odm. jak przym. (...).
♦ Hm pMyniloinika (lub innego wyrazu odmieniającego się jak przymiotnik) t (*mi Mtęi.ktiosobowa forma mianownika liczby mnogiej (stopnia równego). Mit K-' !«•/ urna / formą hasłową (np. dla przymiotników: bratni, ostatni, chyży, »♦ m • • •- /* nu wyrazu nic wyklucza jej używania (w zwykłych znaczeniach), np.
' * ' )••• Irn, jedna, jedno, jedni odm. jak przym. (...).
i i
" U t<H III.tli (,,,),
I * -i Al Im sty.
I * •' At Im pierwsi (...).
Im |«k |-i rym , w /n. H, 9 m.-os. M. Im wasi (...).
1#• i.Mik faleń oraz zaimki przymiotne opracowane są w USJP podobnie do itytkiHs • opatrzone skrótowym wyrażeniem „odm. jak przym." por, to wy/c|
tpl mii|i milion, miliard itp. opracowane są podobnie do rzeczowników min koltowym wyrażeniem „odm. jak rzecz.”.
• d. Ili zębniki (np. obaj, oboje), a także zaimki o swoistej odmianie (np. i'«i »• u »i iłują fleksję podaną w całości w artykule hasłowym.
MIHlWIlUi
IhmIoWii czasownika jest bezokolicznik. hdiMM. i. iv lleksyjną t» haśle rozpoczyna oznaczenie cyfrą rzymską (czasem 'u. i |i giupy koniugitoyjnej, według której dany czasownik mc odmienia, np.