2. Utrata słuchu, głuchota - niezdolność do odbierania bodźców akustycznych. Wrodzona, w przeciwieństwie do nabytej często wiąże się z niezdolnością do mówienia (głuchoniemota).
3. Głuchota starcza jest skutkiem naturalnego procesu starzenia się części nerwowej, odbiorczej narządu słuchu. Charakterystycznym objawem dla głuchoty starczej jest trudność trudność rozumieniu mowy w hałasie (zupełnie na odwrót niż to jest w przypadku otosklerozy).
Starzenie się jest procesem stale postępującym i nieodwracalnym. Dotyka on całego organizmu, nie pomijając komórek słuchowych. W wyniku uszkodzeń i starzenia się neuronów osoby starsze borykają się z niedosłuchem. Trudno jednoznacznie ocenić, wiek w którym słuch zaczyna się pogarszać. Przeprowadzone badania nie wykazały jakiegoś progowego wieku, w którym wykryto problem niedosłuchu. Stwierdzono, że jest to sprawa indywidualna, a sam rozwój choroby może trwać od 25 do nawet 30 lat.
Głuchoty starczej nie nabywa się od razu. Jest to proces stopniowy i postępujący.
4. Przyczyny głuchoty starczej:
Przyczyną głuchoty może bvć:
• zaburzenie przekazywania dźwięków do ucha wewnętrznego (głuchota przewodzeniowa), najczęściej w wyniku uszkodzenia błony bębenkowej lub kosteczek słuchowych
• uszkodzenie narządu słuchu albo szlaku nerwowego (drogi słuchowej), przekazującego bodźce słuchowe do kory mózgowej (głuchota odbiorcza)
• zapalenie ucha środkowego;
• ekspozycja na nadmierny, długotrwały hałas
• zatrucie
• otoskleroza
• choroby, które mają wpływ na komórki nerwowe w uchu
• wady genetyczne, dziedzicznie.
5. Objawy:
• równomierne, obustronne upośledzenie słuchu,
• początkowo nie słyszymy tonów o wysokiej częstotliwości, z biegiem czasu chory nie słyszy także tonów o średniej częstotliwość,
• problemy ze zrozumieniem mowy,
• szumy w uszach,
• obniża się jego ostrość słuchu,
• zawroty głowy.
6. Aspekty społeczne choroby
Osoby borykające się z głuchotą starczą bardzo często lekceważą ten problem. Kłopoty ze słuchem sprawiają, że odczuwają często dyskomfort podczas kontaktów z otoczeniem, izolują się w swoim własnym świecie. Przez swoją wadę często są postrzegane jako osoby mało inteligentne, którym wszystko trzeba „po kilka razy powtarzać”. Chory bardzo często unika kontaktu z ludźmi nie chcąc narażać się na nieprzyjemne sytuacje. Rzadko zabiera głos w dyskusji.
Izolacja społeczna może doprowadzić, że osoby dotknięte głuchotą starczą będą