i kątowe w zależności od zastosowanej metody zdjęcia szczegółów. Obliczając współrzędne mogę wykorzystać, jeśli dane pomiarowe, o których była mowa wcześniej uzupełnione zostaną współrzędne punktów nawiązania (co najmniej współrzędne dwóch punktów) bądź współrzędne jednego punktu i azymutu jednego boku. Zazwyczaj określone współrzędne punktów osnowy geodezyjnej poprzedzają obliczenia współrzędnych szczegółów terenu. W obydwu przypadkach stosowane są następujące procedury obliczeniowe
1) Kartowanie mapy sytuacyjnej.
Kartowanie - rozpoczyna się od wykreślenie sekcji arkusza mapy, zazwyczaj o wymiarach 500/800 mm A0, po przez narysowanie na arkuszu siatki kwadratów o wymiarach 10/10 cm (zazwyczaj)
2) Na podstawie tak ustalonej bazy wykreślamy na mapie podstawowe punkty osnowy geodezyjnej oraz szczegóły terenu.
3) Sporządzenie aparatu pomiarowo - kartograficznego. Na opracowanie składa się szereg czynności w efekcie których dostaniemy zbiór dokumentów składających się z:
- sprawozdania technicznego określników pomiaru długości, kątów w osnowie geodezyjnej.
- .......pomiarów' ze zdjęcia wymiarów,
- opis poszczególnych metod,
- obliczeń współrzędnych punków osnowy i szczegółów( wycinki komputerowa),
- z mapy sytuacyjnej wykreślonej ręcznie lub za pomocą plotera,
- zestawienie współrzędnej punktów osnowy i szczegółów w formie wycinku oraz
Celem ich jest określenie (wyznaczenie) wysokości punktów osnowy geodezyjnej oraz szczegółów terenowych. Z tych ostatnich w wyniku tzw interpolacji określane są warsrwice rzeźby terenu. W geodezji w zależności od przyjętego poziomu odniesienia można określić różnego rodzaju wysokości. Najczęściej jednak dla celów gospodarczych' na mapach gospodarczych podane są wysokości których poziom odniesienia jest średnim poziomem wód i oceanów określany na jakimś dostępnym etapie historycznym. W Polsce przyjęto dwa takie poziomy odniesienia . Jeden w Kronsztadzie a drugi w Amsterdamie (delta = 15cm).
Pozioma osnowa wysokościowa na terenie Polski: