skanuj0068

PACJENT UNIERUCHOMIONY

osoba, u której wystąpiło czasowe lub stałe fizyczne ograniczenie aktywności całego ciała lub poszczególnych jego części w zakresie obracania się, siadania i chodzenia.

Przyczyną unieruchomienia mogą być:

•choroby i uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego (np. udar mózgu i urazy czaszkowo- mózgowe, w wyniku których dochodzi do niedowładów i porażeń połowiczych, porażenia w wyniku uszkodzenia rdzenia kręgowego itp.)

•choroby lub uszkodzenia układu mięśniowego (np. miopatie)

•choroby lub uszkodzenia układu kostno-stawowego (np.złamania, urazy' stawów)

•inne ciężkie choroby wymagające pozostawania w łóżku.

Planując opiekę pielęgniarską należy pamiętać, że szczególne znaczenie ma zapobieganie powikłaniom ze strony m.in.:

•    układu nerwowego (np. zaburzenia czucia, zaburzenia emocjonalne, osłabienie aktywności)

•    skóry (np.odparzenia i odleżyny)

•    układu narządu ruchu (zniekształcenia i przykurcze, zaniki mięśniwe itp.),

•    układu oddechowego (np.upośledzenie wentylacji płuc, zaleganie śluzu w drzewie oskrzelowym, zapalenie płuc)

•    układu sercowo-naczyniowego (np. zmniejszenie wydolności mięśnia sercowego, hipotensja ortostatyczna, zakrzepowe zapalenie żył)

•    układu pokarmowego (np.zaparcia)

•    układu moczowo-płciowego (infekcje, nadmierne wydalanie sodu i wapnia z moczem, inne zaburzenia czynnościowe).

Planując opiekę pielęgniarską należy również:

•    umożliwić kontakt z rodziną, znajomymi

•    Organizować czas wolny - np. terapia zajęciowa

•    udzielać wsparcia, stosowanie psychoterapii elementarnej, podtrzymującej

•    udzielanie wsparcia i pomocy osobom bliskim, rodzinie chorego

•    przygotowanie rodziny do współpracy w zakresie pielęgnowania chorego.

Plan opieki wobec pacjenta unieruchomionego jest uzależniony od:

1 .przyczyny unieruchomienia

2.ogólnego stanu pacjenta (w sferze bio-psycho-społecznej), ze szczególnym uwzględnieniem stanu psychicznego

3. występujących problemów pielęgniarskich z uwzględnieniem zagrożeń powikłaniami

4.    możliwości pacjenta (usprawnianie, wdrażanie do samoopieki)

5. współpracy z rodziną pacjenta

6. rokowania w chorobie i możliwości sprawowania dalszej opieki po zakończonej hospitalizacji. Celem opieki nad chorym unieruchomionym jest zapobieganie powikłaniom zagrażającym pacjentom długotrwale unieruchomionym oraz poprawa komfortu życia i wdrażanie rodziny do samoopieki. Nasze działania uzależnione są od możliwości ruchowych pacjenta (stanu ogólnego chorego!) - nie należy go wyręczać lecz pomagać, stwarzać możliwości do samoopieki i samopielegnacji, co jest istotnym ćwiczeniem usprawniającym i korzystnie wpływającym na psychikę chorego.

Zagadnienia do planu pielęgnowania:

1.Samopoczucie pacjenta

2.    Monitorowanie parametrów życiowych oraz bieżąca, ciągła obserwacja

3.    Utaidniona wentylacja

4.    Regulacja wypróżnień i oddawania moczu

5.    Utrzymanie ciała i bielizny w czystości

6.    Zapewnienie prawidłowego i wygodnego ułożenia

7.    Karmienie i pojenie chorego (+leki)

8. Długotrwałe unieruchomienie - usprawnianie

9.    Troska o stan psychiczny

10.    Współudział rodziny

G.P.