Skan
7

Nie słyszał o HIV/AIDS    2,3 %

Opinie kobidt (72%) i mężczyzn (70%) są do siebie zbliżone. Największy odsetek badanych akceptujących

w pracy osoby z HIV wystąpił w grupie wiekowej 20-24 łata i wyniósł 76%, zaś najmniejszy wśród najstarszych badanych 40-49 lat: 65%.

Najwyższy poziom akceptacji charakteryzuje trzy grupy społeczne: inteligencję i kadrę kierowniczą (86%), pracowników umysłowych (81%) oraz uczniów i studentów (80%), zaś najmniej skłonni do akceptacji są rolnicy (51 %).

Respondenci posiadający większą wiedzę na temat HIV/AIDS częściej są skłonni ttaierdzić, że osoby zarażone powinny mieć możliwość kontynuowania swojej pracy. Aż 80% badanych akceptującycli osoby chore na AIDS w pracy to osoby, które poprawnie wskazały wszystkie trzy sposoby zapobiegania HIV/AIDS. Dla porównania, taką akceptację wyraża jedynie! 32% osób. które nie potfafiły wskazać żadnej metody zapobiegania HIWAIDS.

Postawa badanych wobec możliwośbi kontynuowania pracy przez osoby zarażone HIWAIDS związane są również z wielkością miejsca zamieszkania - 63% na wsiach uważa, że powinny mieć one możliwość dalszej pracy. W miastach powyższej 200 tys. mieszkańców taką opinię wyraża 79%. Najbardziej tolerancyjni są mieszkańcy województw opolskiego i zachodniopomorskiego, a najmniej świętokrzyskiego i kujawsko-pomorskiego.

"Wyniki wskazują, że stajemy się społeczeństwem coraz, bardziej tolerancyjnym wobec osób żyjących z HIWAIDS. Wprawdzie śąto na ogół postawy deklaratywne, a nie rzeczywiste, jednakże na przestrzeni 4 ostatnich lat zwiększył się odsetek osób akceptujących kontynuację pracy przez dsoby zakażone wirusem HI V - twierdzi dr Zbigniew Izdebski, seksuolog.

Gotowość opieki

Jeśli chodzi 6 gotowość opieki na chorymi na AIDS, to w ciągu ostatnich 4 lat zwiększył się jej poziom

o 22%. W 2001 56% badanych deklarowało, że opiekowałoby się osobą chorą na AIDS, 32% zaznaczyło odpowiedź "trudno powiedzieć", a tylko 7% przyznało, że wolałoby tego nie robić. Wydaje się jednak, że respondenci mogą uzależniać swoją decyzję od stopnia pokrewieństwa, sytuacji materialnej i innych czynników, których nie sposób uwzględnić w jednym pytaniu.

opiekować? N=3200

Opiekował(a) bym się    55,6 %

Wolał(a)bym się nie opiekować    6,7 %

Nie wiem.    31,3%

Brak danych    4,0 %

Nie słyszał o HIWAIDS    2,3 %

Czy gdyby ktoś z Pana(i) rodziny zachorował na AIDS, to czy zdecydował(a)bv się Pan(i) nim

"W ostatnim czasie pacjenci, którym przekazałem wiadomdść o dodatnim wyniku testu i którzy w związku z tym zdecydowali się powiedzieć o tym w domu, spotkali się z akceptacją. Jeszcze kilka lat temii trudno byłoby to sobie wyobrazić. Nie chcę przez to powiedzieć, że (e osoby nie mają problemów na co dzień, ale zrAiany idą w korzystnym kierunku" - mówi dr Zbigniew Izdebski.

Opieka meć/yczna

Ogromna większość badanych przyznaje osobom z AIDS prawo do większej lub takiej samej opieki medycznej, jak innym powabnie chorym osobom. W 2001 roku uzyskano niemalże taki sam wynik, jak w roku 1997.

Czy osoby chore na AIDS powinny korzystać z opieki zdrowotnej w takim samyrń, mniejszym czy większym stopniu niż inni poważnie chorzy ludzie ? (n=3200)

W większym stopniu    44,6 %

W mniejszym stopniu    2,6 %

W takim samym stopniu    35,2 %

Nie wiem    10,5 %

Brak danych    4,5 %

Zwiększenie poziomu akceptacji osób zakażonych HIV i chorych na AIDS jest spowodowane przede wszystkim zwiększeniem poziomu wiedzy społeczeństwa na temat HIV i AIDS.

Wpłynęły na tó liczne działania edukacyjno-profilaktyczne, uwzględniające m.in. prawa człowieka, wartości społeczne, pomoc ludziom żyjącym z HIV i AIDS oraz ich rodzinom, partnerom, a także leczącym je osobom. Różnorodne działania (szkolenia przeznaczone dla różnych grup zawodowych i społecznych, kampanie mediahie, materiały edukacyjne opracowywane we współpracy ze specjalistami) były ukierunkowane nie tylko na posiadanie wiedzy o AIDS, ale przede wszystkim na zmianę postaw, zarówno wobec osób żyjących z HIV, jak i promowanie postaw społecznych, które sprzyjają eliminowaniu w życiu człowieka sytuacji ryzykownych, tnogących spowodować zakażenie H1V.

Działania profilaktyczno-edukacyjne są realizowane zarówno przez instytucje rządowe, przede wszystkim Krajowe Centrum ds. AIDS - agendę Ministerstwa Zdrowia, jak i organizacje pozarządowe. Szczegółowe informacje na temat działań zrealizowanych przez Krajowe Centrum ds. AIDS we współpracy z organizacjami pozarządowymi dostępne są na stronie internetowej www.aids.gov.pl.

19. Wymień chFroBy pBTnoszonc drogą płcio^ąj podąj zasady za^

Choroby przenoszone drogą płciową dawniej zwane także chorobami wenerycznymi - grupa chorób zakaźnych i pasożytniczych, które przenoszone są na drodze kontaktu płciowego. Zakażenia bakteryjne

•    kiła

•    rzeżączka

•    chlamydiozy (w tym zakażenia C. trachomatis)

•    wrzód weneryczny

•    czerwonka bakteryjna

•    ziarniniak pachwinowy Zakażenia wirusowe

.    H1V

•    opryszczka genitaliów'

•    wirus opryszczki zwykłej

•    HBV

•    mononukleoza zakaźna

•    kłykciu y kończyste

•    HTLV 1 i 2 Zarażenia grzy bicze

•    kandydoza Zarażenia pasożytnicże

•    rzęsistkowica

•    świerzb

•    wszawica łonowa

•    amebioza Zapobieganie

Zapobieganie wiąże się z przecięciem dróg szerzenia poprzez zaniechanie stosunków płciowych lub korzystanie z prezerwatyw (które nie zawsze zapobiegają zakażeniu, szczególnie jeśli chodzi ^: o choroby wirusowe). Zmniejszenie prawdopodobieństwa zakażenia można osiągnąć poprzez ograniczenie takich kontaktów do jednego, wzajemnie stałego partnera - co jest najpowszechniejszą formą zapobiegania chorobom wenerycznym. Formą zapobiegania jest także leczenie chorych.

Leczenie to zw'ykle terapia farmaceutyczna, zależna od patogenu. Zwykle leczeniem zajmują się dermatolodzy. Odrębną gałęzią specjalności medycznych zajmującą się tymi chorobami jest wenerologia.