spoiwa chemia 3 3

Z porównania reakcji przebiegających bez udziału przyspieszacza i z jego udziałem wynika, że w tym drugim przypadku z równoważnej ilości krzemianu wydziela się większa ilość żelu kwasu krzemowego:

•    bez przyspieszacza: NajSiOj —*• H₄Si0₄,

• z przyspieszaczem: 2Na₂Si0₃ —► 3H₄Si0₄, czyli Na₉Si0₃ —*• 1 — H₄Si0₄.

Właściwości i zastosowanie

Roztwory szkła wodnego mają postać gęstych, syropowatych cieczy (koloidów), bezbarwnych lub zabarwionych na kolor żółtawy bądź zielonkawy. Parametry technologiczne szkła wodnego to moduł oraz gęstość.

Moduł szkła wodnego jest to stosunek liczby moli Si0₂ do Na₂0 (przy zapisie tlenkowym). Oblicza się go za pomocą wzoru

1,032

%SiO,

M = --

YcN^O

gdzie:

%Si0₉    — procentowa zawartość dwutlenku krzemu w szkle wodnym,

%Na₂0 — procentowa zawartość tlenku sodu w szkle wodnym,

1,032    — stosunek mas molowych Si0₂ i Na₂0 (62,00/60,09).

Spotyka się szkło wodne o module od 2-r3,5. Szkło o niskim module charakteryzuje się opóźnionym i wydłużonym wiązaniem. Zastosowanie szkła wysokomodułowego powoduje obniżenie wytrzymałości tworzyw krzemianowych. W zastosowaniach budowlanych szczególnie korzystne są wartości M = 2,7 -2,9. Wyznaczenie modułu szkła wodnego jest przedmiotem Zadania praktycznego.

Gęstość roztworów szkła wodnego wynosi zazwyczaj od 1300 do 1500 kg/m³. Stosowanie roztworów o mniejszej gęstości powoduje pogorszenie cech mechanicznych, natomiast roztwory zbyt gęste mają dużą lepkość, utrudniającą ich mieszanie z wypełniaczem. Najlepsze wyniki daje użycie szkła wodnego o gęstości 1360^-1400 kg/m³.

Podstawową właściwością szkła wodnego ze względu na zastosowanie w budownictwie jest kwasoodporność. Spoiwa krzemianowe są odporne na działanie kwasów, z wyjątkiem fluorowodorowego, oraz gazów, takich jak Cl₉, HC1, S0₂, S0₃, C0₂, N₉0₃ i innych czynników agresywnych o charakterze kwaśnym. Wadą spoiw krzemianowych jest mała odporność na działanie wilgoci (dlatego dodaje się do nich środki zwiększające wodoodporność) oraz środowiska alkalicznego.

Szkło wodne jest stosowane jako spoiwo w tworzywach krzemianowych, przede wszystkim w farbach, kitach i zaprawach kwasoodpomych, które powstają przez połączenie szkła wodnego z kwasoodpornymi wypełniaczami -

mączkami mineralnymi (granitowymi, kwarcytowymi, andezytowymi lub innymi). Z powyższych względów mogą być stosowane do ochrony budowli w suchym środowisku kwaśnym (np. gazy kominowe). W praktyce częściej stosuje się szkło wodne sodowe niż potasowe; to ostatnie jest szczególnie P^r2y^datne w warunkach działania kwasu siarkowego, fosforowego i octowego