a dołączające się włókna z coraz wyższych części zajmują położenie boczne. Dzięki temu w obrębie powrózka tylnego można rozróżnić dwa pęczki: pęczek smukły (Goiła) przekazujący impulsy czucia głębokiego i czucia dotyku z kończyn dolnych i dolnych części tułowia, i pęczek klinowaty (Burdacha) zawierający włókna pochodzące z klatki piersiowej i kończyn górnych. Ten ostatni jest oczywiście obecny tylko w górnej części rdzenia kręgowego. Podobnie w obrębie szlaku rdzeniowo-wzgórzowe-go bocznego włókna przewodzące impulsy z kończyn dolnych biegną przyśrodkowo, tj. bliżej istoty szarej, a włókna pochodzące z klatki piersiowej i kończyn górnych — bardziej zewnętrznie.
Odrębny przebieg dróg dla różnych rodzajów czucia powoduje, że w niektórych chorobach. wskutek wybiórczego uszkodzenia tych dróg. obserwuje się osłabienie jednych rodzajów czucia przy prawidłowo zachowanych innych rodzajach. Zjawisko takie nazywamy rozszczepieniem czucia. Występuje ono m.in. w chorobie zwanej jamistością rdzenia, kiedy uszkodzenie spoidła szarego przez rozszerzenia kanału rdzeniowego (jamy) wypełnione płynem znosi czucie bólu i temperatury, pozostawiając nietknięte czucie dotyku i czucie głębokie.
Szlaki piramidowe
Szlaki piramidowe (korowo-rdzeniowe) utworzone są z aksonów komórek znajdujących się w okolicy ruchowej kory mózgowej. Przed wejściem do rdzenia szlaki te ulegają częściowo skrzyżowaniu w miejscu, które nazywamy skrzyżowaniem piramid i które uważane jest za granicę między rdzeniem kręgowym a rdzeniem przedłużonym. W obrębie skrzyżowania piramid około 90% włókien piramidowych przechodzi na przeciwległą stronę ciała i wchodzi w obręb powrózków bocznych, gdzie tworzy
Rys. 25. Przebieg szlaków piramidowych w rdzeniu kręgowym
69