0000065(4)

tętnicy, bez dołączającego się zakrzepu; zresztą ostatnio stawia się coraz częściej w wątpliwość istnienie naczymoskurczów w mózgu. Należy jednak zauważyć, iż naczynioskurcze. mózgowe zdarzają się. Przykładem tego może być spostrzeżenie R. M. Buckie i wsp. ( 1964), dotyczące zejścia śmiertelnego u 16-letniej dziewczynki wskutek ciężkiego skurczu naczvn mózgowych.

Trzeba wiedzieć, iż chociaż tętnice mózgowe nic są wprawdzie tętnicami końcowymi w sensie anatomicznym, posiadając liczne połączenia między tętnicami korowymi odchodzącymi od pni tętniczych w oponie miękkiej a tętnicami głębokimi przenikającymi z podstawy mózgu, jak również między tętnicami a żyłami, to jednak w sensie fizjologicznym uważać je można za tętnice końcowe. Wszystkie te połączenia nie są wystarczające i w razie zamknięcia jednej z tętnic mózgowych lub ich gałązek, dochodzi łatwo do zawału w mózgu — anemicznego lub krwotocznego. Dlatego to obecnie zwracam) w klinice uwagę na objawy tzw. miejscowej niewydolności krążenia krwi w mózgu, które mogą być zależne od chorobowego upośledzenia krążenia. W wyniku tego powstają objawy mniej lub bardziej przelotne czy to jako zwiastuny, czy też jako objawy współtowarzyszące zakrzepom tętnic, jak np. ma to miejsce w zakrzepie tętnicy szyjnej wewnętrznej. Zagadnienie to omawiam pokrótce dalej.

W udarze mózgowym na tle stanu śpiączkowego lub wstrząsowego wyłaniają się zazwyczaj objawy ogniskowe, umożliwiające określenie miejsca ogniska krwotocznego lub zawałowego w^r mózgu, należy mieć przy tym na uwadze wpływ czynników natury ogólnej, jak diaschiza lub nagle wzmożenie ciśnienia śródczaszkow^:ego w związku z obrzękiem mózgu, bądź też wylaniem się krwi, wreszcie, co wcale nie zdarza się. rzadko, wklinowanic, szczególnie podnamiotowe haka płata skroniowego.

Z tętnic mózgowych klinicznie najważniejsza jest tętnica mózgowa środkowa fart. cerebri media), od niej bowiem odchodzą gałązki unaczy-niające jądro ogoniaste, jądro soczcwkowate, torebkę wewnętrzną oraz wzgórze wzrokowe. Są to: art. lenlicularis, lenticulo-striata i leniiculo--optira.

Tętnice te, zwłaszcza art. lentirulo-optica, mogą być miejscem krwotoków lub zakrzepów; dlatego to art. Icnticulo-optica została przez Char-cota nazwana „tętnicą krwotoków mózgowych'’, kiedy to w razie jej pęknięcia występuje torebkowe porażenie połowicze. Zresztą każda tętnica mózgowa ora/ móżdżkowa może być miejscem powstania krwotoku lub zakrzepu.

W udarach mózgowych praktycznie rzeczą ważną jest rozpoznać w ostrvm okresie po pierwsze. c/\ zachodzi właściwa śpiączka udarowa i coma apopU rtieurn , po drugie — z. jaką postacią udaru mózgowego ma się do czynienia.

466