TRZEJ SŁUDZY 1

Wystąpił drugi sługa. „Ja też podwoiłem sumę, którą mi dałeś!” -powiedział, przekazując panu cztery tysiące monet.

„Bardzo dobrze! I ty okazałeś się wiernym, dobrym sługą, a więc również zostaniesz awansowany.

Przyjdź też na ucztę!”.

Na samym końcu odezwał się ten, któremu powierzono tysiąc monet.

„Oto twoje pieniądze, panie! - rzekł. -Wiedziałem, że zechcesz zarobić! Ale ja nie chciałem ich utracić, więc je zakopałem. Weź je sobie!”.

„Ty leniwy, gnuśny człowieku! -zawołał pan. - Jeśli rzeczywiście jestem takim chciwcem, jak twierdzisz, powinieneś był oddać moje pieniądze bankierom, a ja przynajmniej zyskałbym odsetki! Twoją część oddaję temu, kto zarobił pięć tysięcy. Ci, którzy czynią użytek z tego, co otrzymali, dostaną jeszcze więcej. Ci zaś, którzy nie chcą użyć skromnych środków, jakie mają do dyspozycji, stracą nawet to, co dostali”.

Wtedy pan zwrócił się do pozostałych sług: „Zabierzcie stąd tego człowieka! Zmarnował swoją szansę. Nic go już więcej nie czeka, jak tylko nędza i żal!”.