54825 str 6 157

156    OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY

Dosyć się żyło ziemi, niebu też żyć trzeba.

Aż mi drukarz podaje Gościniec do nieba.

⁵ Sam mię odrazi tytuł, wyjmę rękę z mieszka:

„Nie gościniec, ciasna tam — rzekę — wiedzie ścieżka. We wszem-li się świętemu Pismu wierzyć godzi,

Grzeszy, śmiertelnie grzeszy, kto tak ludzi zwodzi”.

46. NIE JEST MĄDREGO MÓWIĆ:

NIE ROZUMIAŁEM

W studnią, chcący się napić po pragnieniu długim,

Lis i kozioł pospołu wpadł jeden po drugim.

W radę, lecz darmo; żaden wyścia nie najduje.

Na ostatek kozłowi lis wyperswaduje,

⁵ Żeby się jako może wspiął na nogi zadnie,

A on, będąc na wierzchu, wyzwoli go snadnie;

Ale skoro wyskoczy lis po rogach z wody:

„Gdybyś tyle rozumu w głowie, co masz brody,

Nie lazłbyś w studnią, wyścia nie widzący — rzecze —

¹⁰ Teraz czekaj mędrszego, że cię z niej wywlecze”.

47. ZNAK ZŁODZIEJA

Każdy po tym złodzieja może poznać snadnie:

Najwięcej na ubóstwo skarży chłop, co kradnie,

45. CIASNA DROGA DO NIEBA

w. 4 „Gościniec do nieba” — mowa o książce Franciszka Dzielowskiego Gościniec prosty do nieba życiem Syna Bożego i jego świętych kochanków utorowany (wyd. 3: Kraków 1677).

w. 6 Nie gościniec [...] ścieżka — aluzja do Ewangelii św. Mateusza 7, 13—14: „Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka brama i przestronna jest droga, która wiedzie na zatracenie [...]. O jak ciasna brama i wąska jest droga, która wiedzie do życia”.

Żeby tym podejrzenie od siebie oddalił;

Inaczej by się wydał, gdyby złodziej chwalił.

48. CNOTA Z UBÓSTWEM

Drwią, chlubią się bogactwem i leda co plotą,

Bo się zawsze ubóstwo rychlej zgodzi z cnotą,

Więcej chwastów, powojów bujna rodzi rola.

Większe u bogatego miejsce ma swawola.

⁵ Choćby też która cnota pomóc chciała duszy,

Ledwie wznidzie, trudno róść. kiedy ją grzech głuszy.

49. WIELCY ZŁODZIEJE MNIEJSZYCH WIESZĄ

Kilkanaście oprawców, mając kata w przedzie, Ułapiwszy złodzieja, w pole z miasta wiedzie.

Aż ktoś potkawszy: „Błaźnie, tyle było miastu Ukraść, żeby obiesić mógł tych kilkunastu!

⁵ 1 wójt, nim został wójtem, nim ratuszem władał,

Nim złodziejów jął sądzić, lepiej niż ty kradał Albo dłużej przynamniej. Tak fortuna rządzi:

Wielki złodziej małego na szubieńcę sądzi”.

50. PAMIĘĆ

Pamięć jest jako niewód: skoro go roztoczy, Roślejsze ryby bierze rybitw, drób przeoczy.

50. PAMIĘĆ

w. 1 niewód — sieć rybacka.

18 — BN 1/19 (W. Potocki: Wiersze wybrane)