w026

Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych

System segregacyjny poszkodowanych według S.T.A.R.T.

Czy poszkodowany może chodzić? Jeśli tak, to

Jeżeli poszkodowany nie może chodzić, to czy oddycha? Jeśli nie, to próba udrożnienia dróg oddechowych. Poszkodowany podejmujący oddech to

Jeśli poszkodowany nie podejmuje oddechu po udrożnieniu dróg oddechowych, to jest prawdopodobnie nie do uratowania.

Jeśli oddycha samodzielnie, to jak często? Jeżeli >30/min i < 10/min to

Jeśli poszkodowany oddycha normalnie, to jaki jest nawrót włośniczkowy i tętno obwodowe.

Nawrót włośniczkowy przedłużony ponad 2 s lub brak tętna na tętnicy promieniowej to (zatamować krwotok zewnętrzny!)

Jeżeli poszkodowany nie chodzi, ale oddech ma w normie, prawidłowe tętno na obwodzie i nawrót

włośniczkowy, to czy spełnia proste polecenia? Jeśli nie, to I kolejność Pozostali niechodzący to prawdopodobnie II kolejność

System segregacji poszkodowanych - triage - wg S.T.A.R.T.

lejność, pilnej pomocy - II kolejność i pomocy opóźnionej - III kolejność.

Odpowiadają im odpowiednio kolory: czerwony, żółty i zielony. W taki sposób za pomocą kolorowych taśm lub zawieszek oznacza się poszczególnych chorych, aby przenoszący ich do miejsca udzielania pomocy wiedzieli kogo najpierw zabierać, dokąd transportować lub zaprowadzić.

Uznanych za zmarłych (w pewnym sensie IV grupę) pozostawia się na miejscu zdarzenia, oznaczając ich kolorem czarnym.

Podstawy oceny podczas triage’u w systemie S.T.A.R.T.

Podstawy oceny stanu ofiar wypadku w omawianym systemie są następujące:

•    zdolność do samodzielnego chodzenia,

•    drożność dróg oddechowych,

•    częstość oddechów jako wyraz wydolności oddechowej,

•    szybkość nawrotu włośniczkowego (gry naczyniowej) dla oceny zagrożenia wstrząsem, a w ciężkich warunkach pogodowych i złym oświetleniu zachowanie się tętna obwodowego i wygląd skóry,

•    zdolność do wypełniania prostych poleceń świadcząca o stanie świadomości.

Są to więc kryteria, którymi stosunkowo łatwo może posłużyć się wyszkolony ratownik medyczny, a tym bardziej pielęgniarka czy lekarz.

Według różnych statystyk odsetek ofiar wypadków masowych, które przeżyją sam wypadek i wymagają udzielania im pomocy w I kolejności (czerwonych) to ok. 20%, w II kolejności (żółtych) - 30%, a w III (zielonych) najwięcej bo 50%. Liczba zmarłych na miejscu zdarzenia często odpowiada liczbie najciężej poszkodowanych, ale w zależności od prawidłowości udzielenia pierwszej pomocy i czasu przybycia pomocy kwalifikowanej liczby te mogą się zwiększać lub zmniejszać, co jest w pewnym stopniu miernikiem sprawności miejscowego systemu ratownictwa.

Etapy triage’u przesiewowego Krok pierwszy

Podczas akcji ratunkowej rozgrywającej się na większej przestrzeni triage przesiewowy winno się rozpoczynać od wydania głośnego polecenia, aby każdy, kto może chodzić, udał się we wskazane miejsce. Ci, którzy polecenie zrozumieją i są zdolni do chodzenia, na pewno są też na tyle wydolni oddechowo i krążeniowo, że ich życiu nie zagraża bezpośrednie niebezpieczeństwo - będą więc musieli poczekać na zajęcie się nimi. Dlatego wstępnie całą

26