Warzywnictwo016

Wytwarzanie lub nie wytwarzanie pędów kwiatostanowych jest cechą ustaloną, nie zmieniającą się przy uprawie w różnych warunkach.

Typy czosnków wytwarzające pędy kwiatostanowe tworzą cebule regularne, w zarysie zaokrąglone lub eliptyczne, składające się z jednego okółka ząbków. Liczba ząbków w cebuli jest mała, lecz poszczególne ząbki są duże. Cebule tych czosnków są słabo okryte łuskami suchymi i przechowują się źle. Uprawiane są na użytek letni, jesienny i wczesnozimowy. Ze względu na słabą trwałość przechowalniczą oraz odporność na niską temperaturę uprawia się je z sadzenia jesiennego. Poszczególne typy tej grupy mają różną skłonność do tworzenia pędów kwiatostanowych. Typy te są bardzo plenne ze względu na tworzenie dużych cebul. Dojrzałość zbiorczą tych czosnków poznajemy po zasychaniu dolnych liści.

Czosnki nie wytwarzające pędów kwiatostanowych tworzą cebule o kształcie nieregularnym, składające się z dużej liczby małych ząbków, ułożonych spiralnie w 2-3 okółkach. Są one lepiej okryte łuskami okrywającymi i lepiej się przechowują. Uprawiane są głównie z sadzenia wiosennego. Dojrzałość zbiorczą tego czosnku poznajemy po załamywaniu się łodygi rzekomej.

Poszczególne typy obydwu grup różnią się pokrojem i wielkością części nadziemnych, plennością terminem dojrzewanią kształtem, wielkością liczbą i barwą ząbków, stopniem okrycia cebul przez łuski zewnętrzne, trwałością przechowalniczą zawartością suchej masy i smakiem. Substancje aromatyczne znajdujące się w czosnku mają silne działanie bakteriobójcze.

Opis botaniczny

Por jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku uprawy wytwarza organy wegetatywne -cebulę i liście będące częścią jadalną rośliny. Łodyga właściwa, tzw. piętką jest w pierwszym roku silnie skróconym zdrewniałym pędem o prawie niewidocznych międzywęźlach. Liście w górnej części są wydłużone, płaskie, lancetowate, taśmowate, w dolnej przechodzą w soczyste i mięsiste pochwy liściowe, które tworzą łodygę rzekomą ściśle nachodząc na siebie. Dolna część pochew liściowych ma zabarwienie białe i tworzy wydłużoną cebulę. Łuski okrywające są błoniaste i nie zasychają. Cebula pora jest zawsze pojedyncza i ma tylko jeden stożek wzrostu.

System korzeniowy pora jest bardzo silny, wiązkowy. Około 65% korzeni sięga do głębokości 20 cm, 25% między 20 a 30 cm, a tylko 10% głębiej niż 50 cm. Najdłuższe korzenie sięgają do głębokości 125 cm.

16