cząstki wirusa. Pomiary liczby krostek były używane do określenia zakażności zawiesin tych wirusów, lecz ta metoda została zastąpiona przez metody hodowli komórkowych.
NAMNAŻANIE W ZWIERZĘTACH
Pierwsze szczepionki przeciwwirusowe. przeciw ospie prawdziwej i wściekliźnie. były przygotowane w zwierzętach, jedna na skórze cieląt, owiec i bawołów. a druga w rdzeniach kręgowych królików, owiec lub kóz. Ta druga metoda jest nadal stosowana w niektórych częściach świata, lecz na szczęście jest zastępowana przez bardziej humanitarne i bezpieczniejsze metody. Myszy i inne małe zwierzęta są też czasami używane w laboratoriach naukowych w celu uzyskiwania wirusów, np. niektórych czynników neurotropowych i retrowirusów zwierzęcych. Jednak wraz z postępem wiedzy te brutalne metody z pewnością ustąpią miejsca metodom hodowli komórkowych i tkankowych.
TECHNIKI REKOMBINACJI DNA (KLONOWANIA GENÓW'): SZTUCZNE POWIELANIE GENÓW WIRUSOWYCH W KOMÓRKACH PROKARIOTYCZNYCH I EUKARIOTYCZNYCH
Techniki stosowane w biologii molekularnej, dzięki którym genomy wirusowe mogą być pocięte, przepisane in viiro z RNA na DNA. oraz poddawane różnym manipulacjom, umożliwiły umieszczenie określonego genu wirusowego bezpośrednio w komórkach ssaków, bakterii, drożdży . a nawet larw ćmy kalifornijskiej. Namnażanic wirusa w komórce ssaka nie jest więc zawsze najlepszą drogą wytwarzania antygenów w dużej ilości. Dobrym przykładem jest biotechnologiczna manipulacja wirusem wywołującym wirusowe zapalenie wątroby typu B. który nie może być namnożony w dostatecznej ilości za pomocą klasycznych metod. Gen wirusowy kodujący białko antygenu powierzchniowego został jednak sklonowany w komórkach drożdży, które