WOJCIECH

zzjem

czyli co by powiedział patron Polski

Święty Wojciech Adalbert (956-997) - biskup Pragi, misjonarz, męczennik, patron Polski.

▲ Kiedy pewnego razu za-    S:    r EwSh fj&fllgHpj pieża i cesarza udałem

pytałem moich uczniów,    J^lsię na dwór polskiego

święty Wojciech, wielu od- ] • ■    ^ A Czy to jest właśnie te

powiedziało stanowczo:    pół roku, które spędziłeś

„Byt Polakiem”. Co o tym    ^ w naszym kraju?

-    Bardzo się cieszę, że    na jesieni. Mocna zima

traktujecie mnie jak do- ^;    ^1 P^rzeszk°dzila w dalszej

mownika, choć spędzi- |    u podróży. Zaprzyjaźniłem

łem w Polsce zaledwie    j • i    się z księciem Bolesła-

pót roku.    I    wem, dużo rozmawiali-

A Powiedzmy jut do koń-    i %    śmy. Gdy wiosną ruszy-

c a: tak naprawdę byłeś... 1 [/ ,J    |f |_ łem do ziemi Prusów,

-    ...Czechem. Urodziłem    książę przydzielił mi

się w książęcej rodzinie Sławników. Jako nie- ochronę z trzydziestu wojów. Odesłałem ich mówię ciężko chorowałem. Matka położyła jednak do domu.

mnie wówczas na ołtarzu i ofiarowała Bogu. A Może to był błąd. Gdybyś zatrzymał ich przy Wiele lat później Bóg upomniał się o ten dar. sobie, Prusowie by cię nie zamęczyli?

A Zostałeś kapłanem, a nawet biskupem Pragi. - Może i tak. Ale wtedy książę Bolesław nie wy-Byłeś szczęśliwy?    kupiłby mojego ciała, nie zbudowałby katedry

-    To trudne zadanie. Ludzie byli chciwi, gwał- w Gnieźnie. Cesarz nie przybyłby z pielgrzym-towni, handlowali nawet niewolnikami, choć ką, papież nie ustanowiłby w Polsce metropolii dziś niechętnie się o tym mówi. Czary goryczy kościelnej. Może i Polski by dziś nie było... dopełniło zabójstwo kobiety, która schroniła A To prawda, wiele ci zawdzięczamy.

się w kościele. Mordercy naruszyli święte pra- - W Polsce zostało nie tylko moje ciało, ale wo azylu.    i sporo mojego serca. Jeśli więc któryś

A / co zrobiłeś?    z uczniów napisze, że byłem Polakiem, nie ob-

-    To, co mogłem - potępiłem ich czyn, ale niżaj mu, proszę, oceny. Powtórzę jeszcze raz naraziłem się wielu bogaczom. Z zemsty wy- -jestem zaszczycony, że traktujecie mnie jako mordowano prawie całe moje rodzeństwo, domownika.

Tylko jeden brat, Radzim, uciekł ze mną do A Dziękuję za rozmowę. Postaram się spełnić Rzymu, gdzie zamieszkaliśmy w klasztorze twoją prośbę.

benedyktynów.    „Rozmawiał” ks. Janusz Stańczuk