Niezależnie od głównych pomp zęzowych, zwłaszcza jeśli są to wyłącznie pompy wirowe, instaluje się tzw. "zęzową pompę resztkową". Może u> być pompa tłokowa lub ślimakowa. Na ogół wydajność toj pompy określa się na podstawie rozwiązań siłowni podobnych. W praktyce się spotyka rozwiązania, w których wydajność pompy resztkowej stanowi 5+25% wydajności głównej pompy zęzowej. Z katalogu pomp należy dobrać:
—jedną pompę zęzową wirową;
-jedną pompę zęzową resztkową tłokową.
Rezerwowa pompa zęzowa zostanie dobrana po obliczeniach wstępnych instalacji balastowej. Po dobraniu pomp instalacji zęzowej należy podać ich niezbędne charakterystyki
123. DOBÓR SEPARATORA ZĘZOWEGO
Dobór separatora zęzowego (odolejacza) jest dokonywany na ogół na podstawie analizy rozwiązań siłowni i statków podobnych, aczkolwiek jego wydajność wynika z określonych warunków pracy na zaprojektowanym statku. Na statkach starszego typu, na których występują duże przecieki wody i oleju do zęz, stosowano separatory o wydajnościach od 10 do 50 m3/h_ Na statkach nowszego typu, na których m.in.:
- większe przecieki wody są usuwane bezpośrednio do morza;
- wody zęzowe, w miarę możliwości, są gromadzone w zbiorniku umieszczonym w pobliżu separatora zęzowego, z którego to zbiornika zawartość jest usuwana okresowo po jego napełnieniu;
- prawidłowo zaprojektowano instalację podłączeniową separatora zęzowego;
~ są przestrzegane zasady prawidłowej eksploatacji instalacji oczyszczającej,
wymagane wydajności separatorów zęzowych mogą być mniejsze. Na nowych statkach, wg pracy P8], zaleca się przyjmowanie separatorów o wydajnośdach określonych na podstawie następującej reguły:
statki do 1000 RT - 0,5 m3/h;
statki od 103 RT do 104 RT -3m3/h; statld ponad 104 RT - 5 m3/h.