zdrowie0052

Zabawa ruchowa Groźne smoki.

Nauczyciel wybiera trzy smoki, które odchodzą na bok. Pozostałe dzieci poruszają się zgodnie z rytmem granym na tam bury nie. Podczas przerwy w grze stają nieruchomo. Smoki wychodzą na łowy - kto się poruszy, zostaje zamieniony w smoka i razem z pozostałymi odchodzi na bok. Dźwięk tamburynu jest sygnałem do ponownego ruchu. Wygrywają te dzieci, które nie zostaną zamienione w smoki.

Zestaw ćwiczeń ruchowych nr VIII (patrz: przewodnik..., s. 126-127).

O Ćwiczenia graficzne Kto mieszka w tym zamku?

Odszukiwanie na obrazku, w plątaninie ścieżek, drogi duszka, królewny, rycerza i smoka do właściwego zamku.

Zabawa przy piosence Wielka wyprawa (patrz: przewodnik..., s. 136).

Temat dnia: Kostiumy teatralne

Cele główne:

Zachęcanie do dowolnych i organizowanych zabaw w teatr; rozwijanie mowy. Cele operacyjne:

Dziecko uważnie słucha opowiadania nauczyciela i wypowiada się na jego temat; ilustruje piosenkę ruchem z podziałem na role; mówi wyraźnie.

Środki dydaktyczne:

opowiadanie J. Papuzińskiej Gdzie Agnieszka? ilustracje do opowiadania, pocięte obrazki bajkowych postaci (dla każdego dziecka), kolorowe gazety, wstążki, tasiemki, taśma klejąca, nożyczki, klej, nagranie spokojnej muzy ki do tańca, obrazki: bajkowych postaci, którym czegoś brakuje, rekwizytów, części garderoby, chusty do zasłonięcia oczu, Czterolatek. Bawią się i uczą, cz. 2, s. 19.

Przebieg

O Określanie, za kogo przebrała się dziewczynka Julka. Nazyw'anie baśni, z których pochodzą przedstawione postacie - Czterolatek. Bawią się i uczą, cz. 2, s. 19.

O Ćwiczenia usprawniające analizę i syntezę wzrokową Ulubione postacie bajkowe. Składanie pociętych na części obrazków' bajkowych postaci i naklejanie ich na kartce; nazywanie przedstawionej postaci i określanie; z jakiej bajki pochodzi.

Zestaw zabaw' ruchowych nr XXVII (patrz: przewodnik..., s. 132-133).

B

|^" Słuchanie opowiadania nauczyciela na podstawie utworu J. Papuzińskiej Gdzie Agnieszka? (z wykorzystaniem ilustracji).

Siedzą wszyscy na sali i oczu nie mogą oderwać od sceny. Bo też jest na co patrzeć: zajączki wzięły się za łapki i śmiesznie kicają...

-    Ten mniejszy to Józio...

-    Po czym poznałeś?

-    Bo przy pisaniu zawsze język wysuwa i teraz też zapomniał go schować. Śmiech leci przez widownię, a zajączek natychmiast chowa język. Potem na scenę wbiegają kwiatki.

-    Ten żółty to Ewa - znów krążą szepty.

-    Ślicznie wygląda! - wzdychają dziewczynki.

Kwiatek jeden, drugi, trzeci...

-    A gdzie Agnieszka?

Wśród kwiatów jej nie ma. Może jest jednym z motyli, które właśnie się pokazały? Basię poznali od razu. ale Agnieszka...

-    No, gdzie jest Agnieszka? Gdzie nasza Agnieszka z pierwszej klasy?

-    Czekają, a tymczasem na scenie Pani Wiosna przepędza precz Zimę. Zima nie podoba się nikomu: skurczona, ma rozczochrane białe włosy, głos skrzekliwy... Dobrze, że sobie wreszcie poszła. Radość na widowni i radość na scenie: zajączki tańczą z motylkami, kwiatki otoczyły Panią Wiosnę, śpiewając piosenkę...

-    A gdzie Agnieszka? Wcale nie gra czy jak?

-    Może tylko tak się chwaliła?

Spotkali ją po przedstawieniu na korytarzu. I od razu z pretensjami:

-    Nieprawda, że grałaś! Już wiemy, że nie.

Agnieszka przygładza proste, jasne włosy, spięte klamerkami przy uszach.

-    Nie poznaliście? Naprawdę? Ja przecież grałam Zimę.

-    TYYY? Gdzież to możliwe!

Agnieszka uśmiecha się zachwycona, że tak świetnie potrafiła odmienić się na scenie.

-    Gdzie możliwe? - powtarza. — Chyba w teatrze właśnie... No nie? Powiedzcie sami.

O Rozmowa dotycząca treści opowiadania.

Odpowiedzi na pytania: Za jakie postaci przebrały się dzieci? Co robiły? Kto przebrał się najlepiej? Jak wyglądał?

O Ćwiczenie klasyfikacyjne Komu to potrzebne?

Nauczyciel odsłania obrazki bajkowych postaci, którym brakuje pewnych ele-

143