(7)

Jeżeli pomiarów było np. n=400. a różnica pomiędzy największym, a najmniejszym pomiarem np. masy fasoli wynosi | =0.40 g. lo ..szerokość" klasy może wahać się od

0,40

20

= 0,2_g

do

0,40

10

= 0,4

W ćwiczeniu na osi y, wstępnie odkładać będziemy liczbę zdarzeń (pomiarów) w danej klasie. Od liczby zdarzeń do prawdopodobieństwa przechodzimy dzieląc liczbę zdarzeń w danym przedziale przez liczbę wszystkich zdarzeń. W pierwszej przedstawiamy otrzymane wyniki w postaci histogramu, gdzie na osi * odkładamy masy ważonych ziaren, a na osi y ich liczbę. W drugiej fazie sporządzamy histogram, dla którego na osi y odkładamy prawdopodobieństwa zdarzeń:

gdzie n jest liczbą wszystkich zdarzeń. Po wyliczeniu wartości średniej:

oraz odchylenia standardowego:

ttJjl

n

wykreślamy krzywą Gaussa.

Ćwiczenie nr 2

Wyznaczanie gęstości ciał stałych o kształtach regularnych

1. Wiadomości wstępne

Jak pamiętamy gęstość substancji równa jest stosunkowi masy danego dalą m do jego objętości V

Wymiar gęstości [p] =~j-. Jest to wielkość fizyczna mająca duże znaczenie w praktyce. Poniższa tabela ukazuje gęstość niektórych ciał stałych.

Tabela 1

Gęstość niektórych ciał stałych

Nazwa substancji	gęsiołćl-^] ||
glin	2700
żelazo	7870
srebro	10490
złoto	19280

2. Przebieg doświadczenia

W doświadczeniu wyznaczamy gęstość drewnianego prostopadłościanu, metalowego walca i stalowej kulki. Masę wyznaczamy za pomocą wagi analitycznej, natomiast do pomiaru trzech boków prostopadłościanu, wysokości i średnicy walca oraz średnicy kulki używamy suwmiarki. Każdy pomiar powtarzamy 5 razy. Wyniki notujemy w tabelach.

Dla prostopadłościanu ma ona postać:

Nr	mi	^ai	bt.	KUB	V[cm^!]	Plg/cm^3!
1
2
3
4		TT- " ^1 S
5

15