Drugi rodzaj formuły wyznaczenia wartości punktu uwzględnia element stały, na przykład wartość najniższego wynagrodzenia zasadniczego w danym przedsiębior-stwie. W tej formule wynagrodzenie zasadnicze oblicza się na podstawie następują-cego wzoru:
p -
gdzie:
zakładana najniższa płaca w danym pmdsiębioTsiwie.
)\ - najmniejsza liczba punktów uzyskana w wyniku wartościowania pracy.
Przy zastosowaniu tej formuły można dodatkowo wprowadzić współczynnik N, oznaczający relację pomiędzy najwyższą i najniższą płacą w firmie.
Wartość punktu (Wp) wylicza się natomiast według wzoru'
W, -- --
max
gdzie:
.V - współczynnik określający rzeczy w i*ią lub pusiuluwuną rozpiętość pomiędzy
uąjuiZSAą i najwyższy płacą w pcaxdsiębii>rviw;v.
Pm, mux - realna, najwięks/zi ilość punktów, jaka został* uzyskana (lub jest możliwa do uzyskania) w wanoścśowąuiu pracy w danym przedsiębiorstwie.
74
Przedstawione ograniczenia związane z przełożeniem wyników wartościowania pracy na płace poprzez wyznaczenie wartości punktu powodują, iż współcześnie coraz częściej w praktyce stosuje się rozwiązanie polegające na opracowaniu widełkowych tabel płac.
Podejście to realizowane jest w dwóch etapach.
• Etap pierwszy to opracowanie siatki taryfowej,
• Etap drugi to stworzenie tabeli płac zasadniczych.
Siatka taryfowa określa liczbę kategorii zaszeregowania i wskaźnikowe lub punktowe różnice pomiędzy kategoriami, natomiast tabela płac - stawki wynagrodzeń zasadniczych dla poszczególnych kategorii zaszeregowania.
75
Tabela. Przykładowa tabela wynagrodzeń zasadniczych wartościowania stanowisk | ||
Kategoria |
Stawki wynagrodzeń w grupach (miesięczne place zasadnicze brutto) | |
Minimalna stawka (zł) |
Maksymalna stawka (zt) | |
9 |
10890.:- |
16440 |
8 |
8330 |
12600 |
7 |
6360 |
9640 |
6 |
4850 |
7370 |
3680 |
5620 | |
4 |
2780 |
4280 |
3 |
2090 |
3240 |
2 |
1560 |
2450 |
1 |
1160 |
1840 Jt |