badanie
7

prąd anodowy często przybiera wartość porównywalną z wielkością prądu żarzenia. Na przykład, w lampie 211 1 fi l_ż = 60 mA i J, = 10 mA, a w lampie 4 11 1 J1 I_ź = 325 mA i I, = 60 mA.

W praktyce, zazwyczaj w normach podawane są dla danego typu lampy wartości oporności regulowanej i napięcia baterii żarzenia.

Rys. 2-1. Wpływ prądu anodowego na prąd żarzenia

Drugą konsekwencją pojawienia się prądu anodowego i siatkowego w obwodzie lampy jest, jak to zostało wyżej wykazane, grzanie się elektrod wskutek wydzielania na nich mocy.

Najistotniejsza w tym wypadku jest moc wydzielana na anodzie. Stąd wpływ prądu emisji na temperaturę katody jest większy, im większa jest moc tracona w anodzie P„ i im mniejsza jest powierzchnia anody, tj. im większa jest jednostkowa moc rozproszenia P\. Zagadnienie nagrzewania katody przez promieniowanie anody nabiera wielkiego znaczenia w związku z tendencjami współczesnej techniki lampowej do zwiększania mocy katody i zmniejszania wymiarów elektrod.

Ochładzanie włókna żarzenia, spowodowane poborem energii przez wylatujące elektrony, może dawać się we znaki w pierwszym momencie włączenia napięcia anodowego, dopóki elektrody lampy nie są jeszcze rozgrzane wskutek bezwładności cieplnej. W stanie ustalonym powierzchnia anody nagrzewa się na tyle, że w zasadzie ona określa równowagę cieplną lampy i ochładzania katody przez wylatujące elektrony można nie brać pod uwagę.

2.4. ZASILANIE KATODY

Zasilanie katody może być dokonywane prądem stałym i zmiennym. Rozpatrzymy zalety i wady obu sposobów zasilania. Przy zasilaniu katody prądem stałym zapewniona zostaje duża

17

2 Badanie lamp elektronowych