174
III. Pochodne i różniczki
Jeśli Ax dąży do zera, to i Au też dąży do zera [96, 2°], a wtedy, jak wiemy, będzie dążyć również do zera a, które zależy od Au. Istnieje zatem granica
lim — = yulim ~ = y'ux,
która jest właśnie szukaną pochodną y'x.
Uwaga. W tym miejscu okazuje się pożyteczna uwaga zrobiona w ustępie 96 o wartości a dla Ax=0. Dopóki Ax było przyrostem zmiennej niezależnej, mogliśmy zakładać, że jest ono różne od zera, lecz kiedy miejsce Ax zajął przyrost funkcji u = (p(x), to nawet dla Ax¥=0 nie mamy już prawa uważać, że Au^0.
99: Przykłady(‘). Przytoczymy najpierw kilka przykładów zastosowania reguł I-IV.
1) Rozpatrzmy wielomian
y =a0x" + alx"~1 +... + a„-2x1 + a„-i x+an.
24a mocy reguły II, a następnie I, otrzymujemy
y =(flo x")' -Ko, x" ~')' +... + (a„ _ 2 x2)'+(a„ _ i x)’+(a„)'= =ao(xny+ai(xn~1y + ... +a„-i(.x2y+an-i(x)'+(.a„)'-Wykorzystując dalej wzory 1, 2, 3 [95] otrzymamy ostatecznie
y'=na0x"~l +(n—l)aix"~2 + ...+2a,-ixĄ-all-t.
2) y=(2x2 —5x+l)e1. Według reguły III
y'=(2x2 - 5x +1 )’e1 + (2x2 - 51+1 )(«1)'.
Opierając się na poprzednim przykładzie i wzorze (4) [95] otrzymujemy y>=(4x-5) ex+(2x2 - 5x -t 1) e = {2x2 -x-4)e1.
ax + b
3) y=—j-. Według reguły IV
x +1
t (aJc + ó)'(Ar2 + l) — (ax'+b)(.x2 + iy oU! + I)-(ax + b)2x —ax2—2bx + a
4) Obliczymy na nowo pochodną funkcji y=tgx, wychodząc ze wzoru y = jąc z reguły IV i wzorów 6, 7 [95] otrzymujemy
sin x cos x
. Korzysta-
(sin1)'cos jt—sin1 (cos1)' cos2 x+sin2 x 1
y =~
cos x
(porównaj 8, ustęp 95).
Litery x, y, u, v oznaczają poniżej zmienne, ą inne litery — stałe.