261
§ 2. Funkcje wypukłe i wklęsłe
Jeśli teraz x-vxx lub x-*x2, to przy przejściu do granicy otrzymujemy (*)
(7a)
i
(7b)
x2 —xx
X2-Xi
stąd /'(xi)</'(x2), a więc funkcja /'(x) jest rzeczywiście niemalejąca.
Dostateczność. Załóżmy teraz, że spełniony jest ten ostatni warunek. Aby udowodnić nierówność (6) zastosujmy do obydwu jej stron wzór Lagrange’a [112]:
/(*)-/(* i)
x — xt x2— X
przy czym x1<^1<x<^2<x2. Ponieważ zgodnie z założeniemnierówność (6) rzeczywiście zachodzi, a z niej można odtworzyć (4), co jest warunkiem wypukłości
Zatwierdzenie 2. Mec/t funkcja f(x) określona i ciągła wraz ze swą pochodną f'(x) w przedziale SC ma wewnątrz tego przedziału drugą pochodną skończoną /"(x). Na to, by funkcja f (x) była wypukła w SC, potrzeba i wystarcza, żeby wewnątrz SC zachodziła nierówność
(8) f'\x)> 0.
W związku z poprzednim twierdzeniem wystarczy zastosować do funkcji f\x) twierdzenie 2 z ustępu 132.
Dla wklęsłości funkcji otrzymujemy analogicznie warunek (8*) /"(*)< 0.
Tak więc warunek
(9) f"(x)> 0 (<0)
na pewno gwarantuje ścisłą wypukłość (wklęsłość), wyłącza bowiem możliwość, by funkcja f(x) była liniowa w jakimkolwiek przedziale [142, 6°].
Teraz jest od razu łatwo podać dowolną liczbę przykładów zarówno funkcji wypukłych jak i wklęsłych.
1) Funkcja a* (a>0, u^l) jest wypukła w przedziale (—oo, + oo), ponieważ (a*)" = a*(lna)2>0.
2) Funkcja ln x jest wklęsła w przedziale (0, cc), bowiem (ln x)"= — l/x2<0 (porównaj 142, 4°).
3) Druga pochodna funkcji x ln x jest w tym samym przedziale dodatnia (l/x>0), a więc funkcja jest wypukła.
(‘) Ze względu na dalszy ciąg wykładu podkreślamy, że przy wyprowadzeniu nierówności (7a) i (7b) wykorzystano tylko istnienie pochodnej odpowiednio w punkcie xx lub x2.