279
§ 4. Obliczanie nieoznaczoności
Do funkcji /(1/f) i g(l/t) nowej zmiennej t można zastosować twierdzenie 3, co da nam
a wtedy również
lim--— K,
*- + « g(x)
cbdo.
Uwaga. Niekiedy przy obliczaniu wyrażeń nieoznaczonych rozpatrywanego typu można formalnie obejść się bez stosowania powyższych twierdzeń, wykorzystując rozwinięcie funkcji według wzoru Taylora [124- 125]. Niech x-»0 (zagadnienie zawsze można sprowadzić do tego przypadku). Jeśli z pomocą znanych rozwinięć uda się wydzielić z licznika i mianownika części główne
f(x) — axn + o(x”), g(x) = bxm + o(xm),
to jasne, jaka będzie granica ułamka f(x)/g(x). Równa się ona zeru, a/b, lub +oo, zależnie od tego czy rt jest większe, równe, czy też mniejsze od m (2). (Porównaj ustępy 62, 63).
Tak np. w przykładzie 1 zastępując funkcje ex, e~x i ln (e—x)— 1 =ln( 1—— J przez kilka pierwszych wyrazów ich rozwinięć otrzymujemy ' 6
2e e— 1
(1+x +...) — (1— x+...) 2x+...
hm -;---;---=Jim *-o
Analogicznie w przykładzie 4:
x3 \ x3
= 2.
x+3+...J x 3+-
lim ----r- = lim —;-
*ox
x—o / X
x-(x-- + ..
Proponujemy jako ćwiczenie rozwiązać tą metodą przykłady 3 i 5.
151. Wyrażenia nieoznaczone typu oo/oo. Zajmiemy się rozpatrzeniem wyrażeń nieoznaczonych typu oo/oo, tzn. zbadamy kwestię znajdowania granicy stosunku dwóch funkcji /(x) i g(x) dążących do nieskończoności (przy x->a).
0) Funkcje /(l/l) i różniczkujemy względem t jako funkcje złożone.
(2) W ostatnim przypadku znak nieskończoności łatwo jest wyznaczyć na podstawie znaków a i b, jak również (w przypadku nieparzy stości różnicy m—n) na podstawie znaku x.