0319

0319



320


V. Funkcje wielu zmiennych

to będziemy mówili, że w punkcie M' funkcja ma nieciągłość, nawet w tym wypadku, gdy w samym punkcie M' funkcja nie jest określona (porównaj z uwagą w ustępie 66).

Punkty nieciągłości mogą być nie tylko izolowane, jak w poprzednim przykładzie, ale mogą też wypełniać linie, powierzchnie itp. Tak na przykład funkcje dwóch zmiennych

x2 + y2    1

x2 —y2 ’    x2+y2-1

mają nieciągłości — pierwsza wzdłuż prostych y=±x, a druga wzdłuż koła x2+y2 = 1. Dla funkcji trzech zmiennych

x+y+z    1

xy-zx2 + y2-z2

nieciągłości wypełniają w pierwszym przypadku paraboloidę hiperboliczną z=xy, a w drugim — stożek z2 = x2+y2.

170. Działania na funkcjach ciągłych. Łatwo wysłowić i udowodnić twierdzenie o ciągłości sumy, różnicy, iloczynu, ilorazu dwóch funkcji ciągłych (porównaj ustęp 67). Pozostawiamy to czytelnikowi.

Zatrzymamy się tylko na twierdzeniu o superpozycji funkcji ciągłych. Jak i w ustępie 164 załóżmy, że prócz funkcji u—f(xl,x2, ■■■, x„) określonej w zbiorze J( punktów przestrzeni n-wymiarowej M(xl, x2, ..., x„) dane jest jeszcze n funkcji

(4)    x1 = <pl(tl, t2, ..., tj, ...,    xn=<p„(tl,t2,

określonych w pewnym zbiorze & punktów przestrzeni w-wy miarowej P(t t, t2, ..., tm), przy czym punkt M o współrzędnych (4) nie wychodzi poza wspomniany zbiór J(.

Twierdzenie. Jeśli wszystkie funkcje ęjP) (i=l, 2, ..., n) są ciągłe w punkcie P\t[, t2, ■ ■ ■, t’„) z    a funkcja f (M) jest ciągła w odpowiednim punkcie M’(x j, x2,..., x’„) o współ

rzędnych

x[ = <p1(t'i,t2, ...,t'J,    ... ,    x^=ę>n(t’1,t'2, ...,t'J,

to i funkcja złożona

W=/(^l(<l, h, --.U.    <Pn(h,h> •••>    <Pz(P)> •••» <Pn(P))

jest ciągła w punkcie P’.

Rzeczywiście, najpierw wobec ciągłości funkcji/dobierzemy do liczby e>0 taką liczbę 3 > 0, żeby z nierówności (3) wynikała nierówność (2). Następnie dla liczby <5 wobec ciągłości funkcji cp,, ę>2, ..., ęn znajdujemy taką liczbę 7>0, że nierówności

(5)    \ti-ti\<ri, ..., \tm-t'm\<tj pociągają za sobą nierówności

|*i -*'iH<Pi(h>t2,    ...,01 <Ó,

(■^fj    j X i ^2) ■ • ■ » ^m)    » ^2 ) * * * ) ^m)| ^ ^ •


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
352 V. Funkcje wielu zmiennych to okaże się, że    . (x2    xn f(xl,x2
414 VI. Wyznaczniki funkcyjne i ich zastosowania Będziemy mówili, że w punkcie M0(x°, x°2.....x°+m)
img098 98Ekstrema funkcji wielu zmiennych Niech f będzie funkcję rzeczywisty określony w kuli
343 § 3. Pochodne i różniczki funkcji wielu zmiennych to funkcja złożona określona
388 V. Funkcje wielu zmiennych Aby mieć pewność, że równania te określają jednoznacznie wartości x,
1 (22) 28 A u B = B, 2. Podstawy topologu tak jak dla sumy. Jeśli A n B nie jest zbiorem pustym, to

więcej podobnych podstron