- zgodną z kierunkiem wektora ruchu
głównego (wektora vc ) - zwaną siłą skrawania i oznaczaną jako FCl
- zgodną z kierunkiem wektora ruchu
posuwowego (wektora ) - nazywaną siłą posuwową i oznaczaną jako/y,
- prostopadłą do dwóch poprzed
nich - siłę odporową Fp.
Rozkład całkowitej siły skrawania dla toczenia wzdłużnego przedstawiono na rysunku 1.4.
Aby w układzie obrabiarka-uchwyt-przedmiot-narzędzie (o-u-p-n) mogły wystąpić siły skrawania i przesunięcia z odpowiednimi prędkościami, potrzebna jest odpowiednia
Rys. U. Rozkład siły skrawania na składowe moc skrawania Pe, którą oblicza się ze
wzoru:
60x1000 60x1000
Część mocy zależna od prędkości posuwowej (druga część wzoru) jest zazwyczaj znacznie mniejsza od mocy wynikającej z siły głównej i prędkości skrawania; w wielu uproszczonych obliczeniach ją pomijamy.
W czasie skrawania wydziela się znaczna ilość ciepła (wytwarzana przez pracę tarcia wióra o powierzchnię narzędzia, pracę oddzielania materiału, pracę odkształceń plastycznych, pracę tarcia narzędzia o powierzchnię materiału obrabianego), które jest w znacznej części odprowadzane (przez wiór, ciecze chłodząco-smarujące, w mniejszym stopniu przez korpus narzędzia i promieniowanie), ale powoduje także podniesienie temperatury materiału obrabianego i narzędzia (w pobliżu krawędzi skrawającej).
W czasie pracy narzędzia stosujemy ciecze obróbkowe (chłodząco-smarujące). Dzielimy je na trzy podstawowe grupy [14]:
- olejowe (oleje mineralne z dodatkami lub bez dodatków),
- emulsyjne (najczęściej mieszanina wody z olejem emulgującym i dodatkiem inhibitorów korozji, środków bakteriobójczych itp.),
- półsyntetyczne i syntetyczne (zawierają prócz wody środki powierzchniowo czynne, myjące, zmiękczające itp.).
Zadaniem cieczy obróbkowych jest:
zwiększenie intensywności odprowadzania ciepła ze strefy skrawania i obniżenie temperatury skrawania,
zmniejszenie tarcia występującego między wiórem a powierzchnią natarcia narzędzia (powierzchnią narzędzia, na której tworzy się i po której spływa wiór), zmniejszenie narostu (cząstek materiału obrabianego połączonych adhezyj-nie z powierzchnią natarcia ostrza, zmieniających warunki skrawania i zwiększających chropowatość powierzchni obrobionej), zmniejszenie wytrzymałości warstw powierzchniowych materiału obrabianego (rozluźnienie powierzchniowe), zmniejszenie mocy skrawania, ułatwienie usuwania wiórów.