Wyznaczona macierz R10:
^2.0 ~
cos(#) - sm(<9) |
0 |
cos(^) |
0 |
sin(^) | |
sin(6>) |
cos((9) |
0 |
0 |
ł |
0 |
0 |
0 |
1 |
-sin((£) |
0 |
cos(^) |
cos(ć?)cos(^) -sin(0) cos(<9) sin(^) sin(#)cos(^) cos(0) sin(<9)sin(^) - sin(^) 0 cos(^)
cos(-i«r) -sin(^^r) 0
sin(^ 7i) cos(^- ii) 0 0 0 1
,1
cos(— n) 0 sin(— k) 0 1 0 -sin(— k) 0 cos(—n)
'0 |
-1 |
0' | |
0 |
0 |
1 | |
-1 |
0 |
0 | |
transformuje układ Ox2y2 r2 do układu Ox0y0 z0> tak więc współrzędne wektora r2 względem układu O x0 yQ z0 są następujące:
" 0 |
-1 |
(T |
- |
'2 |
'-1' | ||
r0 = R2.0r2 = |
0 |
0 |
1 |
1 |
= |
0 | |
-1 |
0 |
0 |
0 |
-2 |
Poniżej w tabeli 5.7 przedstawiono kod przygotowany w programie Mapie.
Tabela 5.7
Zapis funkcji w programie Mapie dla przykładu 5.7
> |
restart; |
with(linalg): | |
> |
r[2]:=(vector(3,[2,1,0])); |
> |
theta:=evalf(convert(90*degrees,radians)); |
> |
phi:=evalf(convert(90*degrees,radians)); |
> |
R[z,theta]:=matrix(3,3,[cos(theta),-sin(theta), 0,sin(theta),co s(theta),0,0,0,11); |
> |
R [y,phi]:=matrix(3,3,[cos(phi),0,sin(phi),0,1,0, -sin(phi),0,cos(phi)]); |
> |
R[2,0]:=multiply(R[z,theta],R[y,phi]); |
> |
r[0]:=multiply(R[2,0],r [2]); |
Jak widać na przykładzie 5.6 i 5.7 bardzo istotna jest kolejność mnożenia macierzy; obrót w przeciwieństwie do położenia nie jest wielkością wektorową i nie podlega prawu dodawania wektorów, wynika z tego, iż składanie obrotów nie jest przemienne.
99