18
JĘZYK POLSKI
ba więc uciec się do arbitralnych ustaleń, ze względu na niemożność znalezienia ■. nego kryterium, pozwalającego tę kwestię rozstrzygnąć6).
H. Jadacka (2001:143) cząstki typu euro-, eko-, porno-, a więc takie, które <|-rozwinąć do postaci całego wyrazu, potraktowała jako formy ucięte, wchodzące w ' złożeń. Pozostałym cząstkom nadała status prefiksoidu. Derywaty z prefiksoidami, przez nią uznane za złożenia.
K. Kowalik (2002:85), opisując cząstkę euro-, stwierdziła, że następujące jej Co,
1. występowanie w licznych zapożyczeniach, 2. wysoka produktywność i w związku z ty,,, ryjność struktur rodzimych, 3. stałe miejsce komponentu w nagłosie wyrazów $p^ uznaniu jej kolejno za: 1. formantoid, 2. formant, 3. prefiks. Według autorki euro• t0 sl 1 eona podstawa słowotwórcza.
Według K. Waszakowcj (2001:9) człon cyber- zdobywa samodzielność. Przejęty ,i języka polskiego wyraz cyberspace po przckalkowaniu miał postać cyberpnestneń i si;,| s podstawą bardzo produktywnego modelu słowotwórczego. Człon ten, mimo związku malnego i semantycznego z wyrazami cybernetyka, cybernetyczny, cechuje odrębność, \ szakowa (ibidem) podaje, że jego znaczenie to 'elektroniczny, wirtualny, istniejący w Sjt[i informacyjnej, związany z komputerem itp.’. W dalszej części artykułu (s. 11) autorl^ wskazuje na inne cząstki: euro-, tele-, inter-, które, jak i wspomniane wcześniej cyber-, u»a. ża za zdezintegrowane człony złożeń. Widzi pod pewnymi względami paralelę między nun, a elementem e- w wyrazach: e-aulor 'autor książek elektronicznych’, e-business ‘biznes elck-Ironiczny1 2, e-took ‘książka elektroniczna’ i inne7).
Również w kolejnym artykule K. Waszakowcj pt. Współczesne słowotwórstwo po|. skie i czeskie wobec ekspansji zapożyczeń (Waszakowa 2002:9-15) formacje analogiczne względem złożeń euroregion, ekosystem, videoklip, sexshop, e-mail są interpretowane jako złożenia z dezintegrowanym członem odróżniającym. Autorka stwierdza, że niektóre z tych członów poszerzyły swój zakres znaczeniowy i w związku z tym wyróżnia na przykład euro-I ‘związany z Europą, europejski’, euro-U ‘mający związek z Unią Europejską'6); ide-l ‘związany z telewizją, telewizyjny’, tele-11 ‘związany z telefonem, telefoniczny1; eko-l 'związany ze środowiskiem naturalnym’, eko-ll ‘ochraniający środowisko naturalne, nie niszczą, cy go’, eko-III ‘zgodny z naturą, wymaganiami ekologii, nieskażony, zdrowy'; inter-l 'między', inter-11 ‘internacjonalny’. Wskazuje też na inne elementy obce — prefiksy, np.pojr-, i prefiksoidy, por. super-, pseudo-, mega-, makro-.
D. Ochmann (2002:325-8), analizując cząstki kato-, -mat i cyber-, doszła do wniosku. I że za samodzielną można uznać cząstkę cyber- ze względu na powszechność występowania!
*) A Zagrodnikowa (1982:59) w pracy pt. Nowe wyrazy i wyrażenia w prasie zalicza min. formacje z mego- do derywatów prefiksalnych z prefiksami obcymi. Obcy prefiks jest przez nią rozumiany jako len element, który poprzedza formę podstawową i nie może być motywowany w polszczyznę I przez samodzielny wyraz, przyswojony fleksyjnie (za M. Mycawką 2000:21).
Jest to ekspansywna seria wyrazów utworzonych na wzór wyrazu e-mail, który jest skrótem I wyrażenia tkctronic mail.
H Ryzza-Woźniak (1999:126) podaje jeszcze jedno, trzecie znaczenie cząstki euro-: 'będący I nowoczesnym, odznaczający się wysokim standardem’. Uznaje też, że w wypadku skrótowców m I jot semantycznie pustym morfemem, nośnikiem mody językowej.