104D65

26

Jł;7.YK POLSKI

LXX

Ki

toby przy pomocy inlerfikui. poi /imliaHk, sklepoluM, śodyciohobk. lidkltriologjn, lub bezpośrednio, co ciekawe, luk/c bez pominięcia modemów fleb por •giilr w derywatach Iralidltlgttle, hiiynogutt, cytiynapit. Członom tym ukze przyplMiO slulut lufik&oidńw.

Formacje t bus I -mar u względu na związek formalny i icmintyczny z lek*,, outobui I milimii, ujawniający się w parafrazie słowotwórczej, oraz dodatkowo pou t tematem słowotwórczym u pomocą intcrfiksii należy interpretować jako zlozem* /, gint członem zdezintegrowanym, por. kuwbus 'autobus używany przez kino obj^ ddepobut 'autobui-iklcp', bllehuiwl 'automat biletowy', Imkontai 'automat baflkóv,.

Derywaty i prefiksoldami i suflksoldami proponuję określić jako    ,

dyfikując znaczenie lego pojęcia w stosunku do znaczenia. w jakim terminu ufo R. Grzegorczykowa i J. Puzynina (1998:464-8). Oto schemat klasyfikacji cząstek oV;, uwzględniający także wfiksoidy:

Cząstki obce (naglowwc i wygłosowe)

znaczenie wyrażane pracz    znaczenie mewyrazane

modemy słowotwórcze    przez modemy słowotwórcze

lubprzyimki _lub prayimki_

(prefiksy i sufiksy)

w paraf raut słowotwórczą    w parafrazie słowotwórcze

zastępowane l(kscmem(...j    niezasrępowzneleksemcol j

(pitfiksoidy i sufiksoidy)    (człony złożeń)

W interpretacji omawianych członów naglosowych można posunąć się o krok dałt i uznać przynajmniej te najhardziej produktywne z charakteryzowanych cząstek za prefiks lub sufiksy, wzorując się na łeksykografjcznydi opracowaniach anglo-ameniaó&t I M. Mycawka (2000:22), omawiając derywaty z mego-, zwraca uwagę, ze w opracowani tych widać ewolucję poglądów odnośnie do statusu wymienionej cząstki W starszych »y I daniach słowników człon mego- definiuje się jako combming form, co oznacza clemcm da-1 rakteiyzujący się semantyką pierwszego członu w złożeniach, ale mający dwie cechy profil-1 sów — inicjalną pozycję w derywacie i brak odpowiednika w postaci samodzielnego, s* I bodnie funkcjonującego wyrazu. W nowszych edycjach słowników (Longman Dictionanofjl Contemporaiy Engiish, 1995; Collins Cobuild English Dictionary, 1995) cząstkę mm uznaje się za prefiks.

Powyższe rozwiązanie, choć radykalne, nie jest nieuzasadnione. Napływ slowto I obcego do polszczyzny najdobitniej zaznaczył się w słowotwórstwie. Właśnie w tym patos-1 ternie języka na największą skalę elementy rodzime mieszają się z obcymi. Część eleara I tów obcych jest zaadaptowana do polszczyzny na tyle, że przeciętny użytkownik języka k I odczuwa ich obcości, por. sufiksy pochodzenia obcego, ponieważ adaptacja jest prom I to, co niedawno zapożyczone nosi znamiona obcości i stwarza problemy interpreuc\]K j Uznanie analizowanych w tej pracy cząstek prefiksoidalnych isutiksoidalmdi odporni 1