104T59

17. Kierowanie pierwszą próbą

W tym rozdziale zamierzam przedstawić zarys możliwego przebiegu próby Każda próba podąża swoim własnym torem, zatem postaram się zjpr_c/cn tować jedynie swoistą listę kontrolną, a nie dokładny wzór.

Wstępne ustalenia

Próby planuje się dokładnie tak jak zdjęcia. Reżyser jak zawsze ma ostatnie słowo.,||_JK szczegóły zwykle ustala drugi reżyser lub asystent reżysera To asystent reżyser* najczęściej opiekuje się próbami, aby drugi reżyser mógł się zająć planowaniem zdję*.

Reżyser zawsze chce, żeby próby odbywały się w wygodnym porządku i musi zaplanować następny dzień. Aktorzy chcą wiedzieć, na kiedy ustalono próby, zeby (przy odrobinie szczęścia) zacząć uczyć się roli, chodzić na próby makijażu i przymiarki kostiumów. Zakładając, że próby nic odbywają się w odosobnionym miejscu, wielu aktorów będzie nadal w wolnych chwilach prowadziło swoją codzienna d/ia-łalność, np. gościnne występy pod własnym nazwiskiem, podkładanie głosu i Pcw icn aktor powiedział mi szczerze, że praca w reklamie jest dla mego źródłem uii/ynu nia, więc pozwoliłem mu zagrać w moim filmie.)

Asystent reżysera i każda inna osoba zajmująca się próbami pyta reżysera o potrzebne rekwizyty. Czy wystarczą rekwizyty zastępcze, czy leż potrzebne są rekwi-zyty grające, które aktor trzyma w trakcie sceny. (Aktor, który używa bardzo osobistego przedmiotu, na przykład tabakiery czy laski, będzie zapewne potrzebował prawdziwego rekwizytu.) Jak reżyser rozwiąże kwestię przerw w pracy? Juk ma wyglądać plan? Czy aktor ma się pojawić przed terminem kręcenia jego sceny na wypadek, gdyby reżyser wyprzedzał harmonogram?

Czas przeznaczony na próby jest bardzo cenny, liczy się kuż.dy dzień. Próby teatralne zazwyczaj zajmują dwa do czterech tygodni, przy czym ostatni tydzień przeznaczony jest na przypomnienie głównych punktów przedstawienia i próby techniczne. Obecnie minimalny czas na próby przed dzicwięćdziesięciomimitowym filmem, w którym liczyć ma się dobre aktorstwo (oparte na czymś więcej niż nieustanne sceny akcji), to pięć, sześć dni. Jeśli stać Cię na luksus tygodnia prób, powinieneś przećwiczyć każdą scenę co najmniej dwukrotnie.

Pierwsze spotkania zajmują zazwyczaj więcej czasu niż. następne. Ody aktorzy przyjadą na pierwszą próbę, piętnaście, dwudzieścia minut poświęca się na poznanie i omówienie postaci, by wreszcie przejść do pierwszej wolnej sceny. Znsndu mówi, żeby na pierwszą próbę dwustronicowej sceny poświęcić czterdzieści pięć minut (a nawet więcej, jeśli masz w plunie improwizacje). Powinieneś zostawić sobie jeszcze parę minut przy końcu każdej sesji, żeby zrobić notatki.

%    <fcobtycfcCMMwcfc bfytypbjcb nojt< usjc^w j/vn>wcb(n fMsrwnc) giokt»

•wlild#8w^6di*wNFyAS,lu*iy futouM* prato mAdmIw* prcod ntzfiitciięownn Myce

obito    mmi m luli| vn|. OumcmIi m, Ik pn|r vKinęs

ffcWSMMI * ObhWW M> tb&Wy Mc fMtfu łwbRpflb tfitn*4i '.♦-.'Km iąri*ov, CkMłSlkrtt | fW^fR lftVM b^m> pU%*tQCK liii a IMfUUBKlWyt) MZCtumi UwiIflMBKIUMliid^C

JMwfauKntt    wuUwMoit    wyawnwMS pwrgfip » mMmm

prth Nit byte |hmk cmi wb ^omlnt    en nqpwmai

luhi) fthieł poMiu    lcuiKuk( i icum atMjt próbami N»oiuitvw * v*t*r

cwciytwNt pnry noftt - ftt itenty ciytm kmmmw i    ikniidr ttnt

tfpiifeirę ten Nidukrt), jik n |viykM Him N**ś C typtit. łubii lahicrtc flMbttaftt* i )>kiici nur|Kt.    ii udiudfM, ańftc mupi m( (Ktdft tm|in>-

•UKjt SiAk^ MIki i kolei ■•» opole mc tuk prób - jf) wiek Mmi mc aktot. lióp MpoloB Ibbekmc pkftioko w fokc. patobs on oc t©*n ktur\ od/nacsi wf wk MlOMOMNtCI** - ckx prtytllM M toku ptnpcvvix ad gfclum |u^. i iijii Ak hcop m holi Ntmuii SuJno Lwmcf Moruhi pęln M tvpi4M oi oh |Mt. Mknp kotdjr iocorpot

bwkstoić fdyioeko. ktdtA lucydoA oc os §wńb%* MOk o robu. w oopili «jko iMoyot Mf bulono cryti tok. tai no Moc 01 o mtonumiiw* twmwdku filinoo i tonufticiMii mc iomioc hosoocm (hiiiM cknookpct^ ■k łlooMdi pocoolo Miboctyć Moof o in ulotowyo oom, ortu dw|kio* OMfloiit M m! embko 11 ciupom 1 droppę ttftnm prąci spodnie t ajiuas ootonym ptcec htMorc f*x*ojo m takt Aupr cokiot mw» iktar obi popni ttf u kilko kci Vk ukici tytuicu nuklt pT7\inut}c we kom-fMMDoą

Czytanie scenariusza

Mby teatralne rozpoczynają mc od czytania W pizypadku prób filmowych. * |>f/.cciwictistw ic do ser talów ych. imytru stosuje się tę sarna technikę Zcbtnnie mydkich pory siole to doskonały moment na ptzełamamc lodów Mott to być jedyna chwila, gdy w tym samym miejscu i czasie zbiorą się wszyscy; aktorzy, scenografowie. producenci i zespół produkcyjny .lednorzośnic podobne doświadczenie może się dla niektórych okazać przerażające, szczególnie dla aktorów, którzy zmuszeni są przeczytać scenariusz bez we zesnicjszej pnóby. i Aktor Simon (aHow powiedział kiedyś: „To naigors• a impreza n życiu, w taktei przychodzi nam uczc*i-meryć" ") Nicmnrci jednak każdy ma szanse zobaczy v kro bierze udziałw proiek-oe Dla reżysera jest to szansa przekonania się. yak aktorzy traktuia *wo|c role Może również (reżyser lub drugi nełr scrl oszacow ać przybliżona długość filmu Reżyser, aktorzy, producent i wszyscy mm zaproszeni goście spotykają się w dużej sali i zasiadają dookoła w teł kiego siołu lub w okręgu Reżyser i prochu enl witają wszystkich i kierują do nich kilka wstępnych uwag ś »d> przyjdzie łwoia t

ⁿSimon Cnilow. łłem# ttn Art01, Now y Jork Si Martw k Pres⁶-. I^M. ^łl

I45