10

podrażnienia pierwszego mięśnia, gdyż prąd indukcyjny do niej nie dochodzi. Łapka kurczy' się jednak po każdym podrażnieniu nerwu pierwszego mięśnia, wniosek - w kurczącym się mięśniu powstają różnice potencjałów, które drażnią lezący ca nim nerw łapki reoskopowej.

Teraz należy włączyć przerywacz młoteczkowy i działać poprzez nerw częstymi podnietami na pierwszy mięsień. Otrzymuje się tężcowy skurcz tego mięśnia, przy czym mięśnie łapki reoskopowej będą kurczyć się również tężcowo. a nie skurczem pojedynczym w czasie całego drażnienia pierwszego preparatu. Różnice potencjałów konieczne do podrażniania nemu łapki reoskopowej wytwarzają się w pierwszym mięśniu i rozchodzą się wzdłuż mięśnia, a każdy odcinek będący w stanie skurczu jest elektroujemny w stosunku do części których skurcz jeszcze nie objął lub już ominął.

Nasuwające się często podejrzenie, czy przy czyną skurczu łapki w tym doświadczeniu nie jest bezpośrednie przenoszenie się na jej nerw elektrycznej podniety, użytej do drażnienia nerwu pierwszego mięśnia, można łatwo rozstrzygną w ten sposób, że nerw pierwszego mięśnia podrażniamy mechanicznie, np. przez silny i nagły ucisk szczypczykami lub przez założenie na nim podwiązki. Przy każdym zadrażnieniu pierwszego preparatu łapka skurczy się jak poprzednio.

Nerw łapki reoskopowej można też położyć pa obnażonym sercu żabv. które nie drażnione żadną podnietą sztuczną kurczy się jedynie w wyniku własnego automatyzmu. Podczas każdego skurczu w mięśniu sercowym powstają prądy czynnościowe mogące pobudzić nerw, powodujące skurcze łapki w tym samym rytmie. W tym celu nerw łapki reoskopowej przewiesza sie przez cienka pałeczkę szklana tak^ahy w jednym miej snu dotykał przedsionków, a w drugim odcinku spoczywał na komorze.

20. Rodzaje skurczów mięśni szkieletowych.

Podrażniony mięsień kurczy się w sposób zależny od częstotliwości podniet oraz od warunków umocowania w

ustroju lub przyrządach.

Rodzaje skurczów:

1.    Skurczem pojedynczyn^reaguje miesień wówczas, gdy podniety działają na niego w odstępach dłuższych niż cały' okres skurczu i rozkurczu_t Znaczy to, że każda następna podnieta dociera do mięśnia po 7Tipełnym ukończeniu, rozkurczu j zmusza go do następnego skurczu pojedynczego.

2.    Skurcz tężcowy polega na tym, że następne podniety ponownie drażnią mięsień .wcześniej niż skończył się skurcz_lwywołany poprzednim podrażnieniem. Następna podnieta zastaje przetojmęsień w stanie ’ rozkurczu, nie pozwala na jego ukończenie, zmuszając mięsień do ponownego kurczenia się. Powstaje wykres skurczu tężcowego niezupełnego, który składa się z ramienia wstępującego, części poziomej w A postaci linii ząbkowanej i z ramienia zstępującego. Podniety wywołujące skurcz tężcowy niezupełny powinny działać na mięsień w odstępach krótszych,niż cały okres ^kurczu, ale dłuższych niż jego połowa.

3.    Skurcz tężcowy zupełny występuje wówczas gdy kolejne podniety drażnią miesień w odstępach krótszych

niż połowa okresu skurczu. Znaczy to, że następna podnieta zastaje mięsień w czasie kurczenia się i nie pozwala na rozpoczęcie rozkurczu. Mięsień kurczy się coraz mocniej i utrzymuje w tym stanie tak długo ^ dopóki działają te częste podniety lubdopoki me nastapTżm^czerile.' Wykres skurczu tężcowego zupełnego! składa się z wysokiego ramienia wstępującego, z poziomej linii prostej i z ramienia zstępującego. •    [

4.    Skurcz izotoniczny polega na tym, ze \v podrażnionym mięśniu praktycznie,zmniejsza się tylko długość*, a napięcie pozostaje nie zmienione. Taki skurcz można otrzymać wówczas, gdy przynajmniej jeden komec mięśnia może.swobodnie poruszać sie. w kierunku skurczu, np.,w miografie izotonicznym,

e zmieniona, a wzrasta tylko jego napięcie, np. w miot

5.    Skurcz izometryczny polega na tym, że podrażniony miesień nie może wyraźnie zmniejszać swej długości, sd\~ż oba końce ma przyczepione w sposób nieprzeguy»alny. W tych warunkach długość kurczącego się mięśnia pozostaje praktycznie ni izometryęznym.

miograf izotoniezry: oparty jest na zasadzie dźwigni jednostronnej, która swobodnie porusza się w ślad za mięśniem skracającym długość podczas skurczu. •

miograf izometryczny. stanowi dynamometr sprężynowy^ Kurczący się mięsień nie może zmniejszać swej długości, wobec czego rozwi^:a The elastycznego napięcia, która odkształca sprężynę połączona z urządzeniem zapisującym.

6.    Skurcz auksotoniezny występuje gdy na przyczepy mięśnia działa jakaś siła (obciążenie).W początkowejj fazie tego skurczu,rośnie napięcie w mięśniu, a jego długość nie ulega zmianie (faza izometryczna)

Następnie z chwilą zrównoważenia przez napięcie siły działającej na przyczepy mięśnia zaczyna się on skracać

a jego napięcie już nie rośnie (faza izotoniczna)