3070

wszystkich ziem należących do niej za Ludwika XVI.

Zasada ta jednak nie odpowiadała do monarchii typu polskiego (Rzeczpospolita nie była monarchią dziedziczną). Wprowadzenie jej komplikowała sprawa zniesionych recesem reńskim (I803r.) tzw. “ lilipucich monarchii ” niemieckich włączonych do większych organizmów, a których władcy nie chcieli rezygnować z tych nabytków.

Legitymizm trudny był do pogodzenia z eksponowaną przez Anglię zasadę równowaoi sil (wystarczyło podjąć problematykę polską, by się o tym przekonać). Zakładała ona, że żadne państwo na kontynencie europejskim nie powinno mieć przewagi, oraz możliw/ości sięgnięcia po hegemonię. Zmiany terytorialne miały być przeprowadzane tak, aby nie zakłócić zasadniczego układu sił między mocarstwami. Sprzeczności zostały jednak usunięte w cień wydarzeniem, które zaskoczyło wszystkich. Napoleon zniknął z wyspy Elby. Wraz z tysiącem żołnierzy wylądował na południu Francji. Skierował się do stolicy. Na całej trasie z entuzjazmem przyjmowano jego apele. Droga do Paryża była wolna, a Ludwik XVIII uciekł a całym dworem. Przejęcie przez Napoleona władzy jednego wystrzału było dla zgromadzonych we Wiedniu ewenementem. Ogłoszony tu ‘Wrogiem i burzycielem porządku publicznego” nie mógł przeciwstawić    w/rogom

dostatecznej siły żołnierza. Ostatecznie próba restauracji cesarstwa zakończyła się klęską Francuzów 18 czerwca 1815 r. pod waterioo,

“ Sto dni" przyspieszyło finał obrad Kongresu Wiedeńskiego. Akt końcowy, podpisany 9 czerwca 1815 r. kładł podwaliny pod nowy kształt Europy, kolejną fazę światowej polityki.