42648

społeczności

-    teoria ta jednak nie wystarcza, do wyjaśnienia powtarzalności obrzędu czy wary w jego skuteczność

7.    Gluckman:

-    obrzędy buntu jako coś, co obala porządek spoi, by go potem przywrócić w lepszej formie

-    rozprężenie dla zabawy jest jednak niebezpieczne, gdyż może doprowadzić do rzeczywistych zamieszek

8.    Goffman (scenografia)

-    rola iytualna to również noszenie masek wg pewnego scenariusza, co ma zapewnić ochronę przed utratą twarzy (też dystansowanie się wobec roli)

9.    struktura dramatyczna wg Turnera

-    obrzęd to dramat rozwiązujący kryzys (odpowiedź na zmiany i konflikty)

-    wywołuje działanie w nowym kierunku

-    van Gennep - fazy w obrzędzie przejścia: separacji, marginalna i agregacji

-    Turner: marginalna najistotniejsza bo najsilniej przeżywana, włącza również fazę redress (między m. i a.) — zaangażowanie na płaszczyźnie postępowania, zgoda na korzyści i niedogodności

10.    sugestia Bordieu:

-    inicjacja - przekroczenie granicy

-    obrzęd ustanawiania, wprowadzania na urząd uwypukla różnicę między stanami — wpływa na to, by zachować ład i ludzie pozostawali „na swoich miejscach”

11.    szacunek jako fundament

-    obrzędy korzystają z modeli działania związanych z szacunkiem między ludźmi o nierównych statusach społ. (obcość + poważne traktowanie partnera, postawa szacunku i uległości)

-    polityka skłania się ku rytualizcji, gdyż obrzęd reprezentuje postawę, w której uznaje się niższość wobec siły

12.    punkt widzenia Levi-Straussa

-    obrzęd łączy nieciągłe człony codzienności przez powtórzenie + zakleja luki w pamięci

-    w przeć. Do mitu odnawia ciągłość życia przez nieciągłość myśli

-    pozytywny skutek powtarzania: zaczynanie od nowa

-    negatywny: kiedy liturgia bierze górę nad obrzędem i słowa stają się puste

13.    semiotyka Leacha:

-    obrzędy to systemy sygnalizacji opierające się na kult. zdefiniowanych kodacłi

-    kodyfikacja ta odbywa się przez obrazy uprzywilejowane w danej subkulturze (teoria wykorzystuje ideę Jakbsona, chleb i wino jako el. Łączący w obrzędzie spożywania posiłku, piłka jako identyfikator obrzędów sportowych we Francji)