117

3.2. APARATY ELEKTRYCZNE WYSOKIEGO NAPIĘCIA

3.2. APARATY ELEKTRYCZNE WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Rys. 3.31. Zależność współczynnika p od stosunku Kcjhig '^ub

l'_tG, I'Cu ~ prądy początkowe generatorów lub silników; I„_a, I„_u - sumy prądów znamionowych generatorów lub silników pracujących na zwarcie, przeliczone na to samo napięcie, przy którym wyznaczono wartości prądów /"

Dla zwarć odległych p = 1, a więc    = ł_b.

Prądy zwarciowe przy zwarciach trójfazowych symetrycznych zasilanych z kilku niezależnych źródeł wyznacza się jako sumę geometryczną prądów zwarciowych poszczególnych gałęzi. W większości przypadków prądy te mają zbliżone kąty fazowe, więc wypadkowy prąd zwarciowy w miejscu zwarcia przyjmuje się zazwyczaj jako równy sumie algebraicznej prądów w poszczególnych gałęziach.

Niezależnymi źródłami prądu zwarciowego mogą być m.in. generatory, silniki synchroniczne, kompensatory oraz silniki indukcyjne. W obliczeniach prądów zwarciowych silniki synchroniczne i kompensatory traktuje się tak jak generatory synchroniczne.

Prąd zwarciowy początkowy silników indukcyjnych można obliczyć wg wzoru

I

n __

Mn

yfe&M + Zp)

(3.57)

w którym: Z_M — impedancja silnika, Z_p — impedancja obwodu między silnikiem a miejscem zwarcia.

Impedancję silnika wyraża zależność

ul

7    =_1

(3.58)

nM

w Jrtńrw

(3.59)

(3.60)

^a \jW>

iloraz

cos<0„

k _

^r~ I

^lnM

przy czym: P„_u, S„_M — moc znamionowa silnika: czynna P„m i t]_H, cos ę„ — sprawność i znamionowy współczynnik mocy silnika

117