117

117

Dzieląc zależności (5.23) i (5*24), po przekształceniu i zlogarytmowaniu otrzymamy:

(5.25)

+ 1

log ^ 2

ⁿ1

log ~~

Wartości i otrzymuje się z pomiaru zużycia ostrza na powierzchni przyłożenia v^(TV ¹V (ITCl}) przy prędkościach, obrotowych n^ i

ngj po oraz i^ przejściach na długości toczenia L* Zakładając następnie liniową zależność pomiędzy szerokością starcia ostrza i czasem skrawania oraz przyjmując kryterium stępienia h^ otrzymamy:

(5.26)

\    ^hP₂

*1 - Tpę*    ^{oraz w}2 =

Stałą C otrzymujemy przez podstawienie wartości s do jednego ze wzorów (5.23) lub (5*24)

0 =

3r *n lOT“

°r¹ - y

^DA “ ®B

p-n D_a - d_b - J Natomiast stałą    we wzorze Taylora ustalamy z zależności

(5.27)

(5.28)

C_T = G^Ł

Wykładnik potęgowy s można określić dokładniej po przeprowadzeniuwię-\ cej niż dwóch prób toczenia stożka.

Wówczas równanie (5.22) można zapisać w postaci:

s /    \^s    D^S+1 - D^S+1

nV 3f \ .    1 L ^Uk

^w 3 rlwj ś+t p \ - &_B—

aniu

/    \s    D^s+1 - D^s+1

(wrt) s+t ?    - 63 ^B 3 A = ^COIlst

1 lub po podstawieniu

j Po podstawieniu

| po zlogarytmowaniu

w = A*n

s—1

s - 1 = q w = A*n^

log w = log A + q * log n

(5.29)

(5.50)

(5-51)

(5.52)

(5.55)

(5.54)

oraz wyznacza-współrzędne

(rys.5-25).

Ą Wykonując próby toczenia stożka przy obrotach jEu,.•

! jąc na podstawie zależności (5.26) w^Wgł^w^ otrzymamy punktów, które w układzie logarytmicznym wyznaczają prostą