.-..7^381
To, czego nie da się bezpośrednio doświadczyć, da się być może pośrednio wywnioskować z faktów doświadczenia.
Idąc tym tropem, Freud wprowadza psychoanalityczna hipotezę nieświadomej aktywności psychicznej.
1. Każdemu z nas świadomość dostarcza wiedzy jedynie o jego własnych stanach psychicznych.
2. 0 tym, że i drugi człowiek ma świadomość, możemy się
dowiedzieć tylko dzięki wnioskowaniu przez analogię na podstawie dających się spostrzec ekspresji i działań tego człowieka (Freud, 1993, s. 107).
3. Wszelkie akty i ekspresje, które spostrzegam u siebie, a których
nie umiem powiązać z resztą mojego życia psychicznego, muszą być rozpatrywane tak, jak gdyby należały do innej osoby i miały znaleźć wyjaśnienie na podstawie przypisywanego jej życia psychicznego.
4. Mianem „nieświadomego” określamy proces psychiczny, którego istnienie musimy założyć, ponieważ wnioskujemy o nim na podstawie skutków, jakie powoduje, nie wiemy jednak niczego na jego temat.
12