079

Ostateczne. po zastosowaniu tej metody, postacie wzorów na zanurzenia dziobu i rufy po przyjęciu na statek małej masy są podobne do prezentow anych wcześniej równań dla dwuetapowego przyjęcia masy na jednostkę. Jednak, ze względu na korektę wyporności po pierwszym etapie przyjęcia masy, za pomocą tej metody uzyskuje się większą dokładność obliczeń.

Przykład obliczeniowy. Obliczyć zanurzenia dziobu i rufy statku li 354 po całkowitym napełnieniu wodą morską pustego zbiornika balastowego w skrajniku dziobowym. Początkowa wyporność statku była równa D = 18 640 t, a zanurzenia dziobu i rufy wynosiły Tp = 7.35 m i T¹ = 9,33 m. Dane hydrostatyczne statku i informacje o zbiornikach balastowych zawarte są w załączniku I.

Rozwiązanie:

• Wobec braku informacji o gęstości wody zaburtowej przyjęto, żc jest to woda morska o p = 1,025 t/m\ Z danych hydrostatycznych statku, dla zadanej wyporności (załącznik I) odczytano:

To = 8.40 m, TPCo = 26,4 t/cm, Xsoo = -4,10 m. Mj₀ = 23 433 tm/m.

•    Z tabel zbiorczych dla zbiorników balastowych statku odczytano dla skraj-nika dziobowego: m = 352 t, x = 136,00 m. Odcięta środka masy balastu, przeliczona na owrężc wynosi: x<> = 66.00 m.

•    Zanurzenie dziobu jest rów ne:

t    3521    _{lit x} 3521-(66.0m + 4.1 m)

T,„ = 7.33 m +    -—7— ♦ (70.0 m + 4.1 m)---= 8.02 m.

100 cm . 26.4 }/    23 433 ^lnV • 140 m

/ m / cm    / m

Rl

933 m +

352 t

100 cm/ .26.4 ^l/ / ni    / ci

- (70,0 ni - 4,1 m)

cni

352 t -(66,0 m + 4.1 m)

23 433 ^lny • 140 m / m

= 8.97 m.

* ^{1 1}

9.2. Zmiany zanurzeń dziobu i rufy

oraz przeziębienia wywołane zmianą gęstości wody

Pływaniu statku po akwenach o różnych gęstościach wody towarzyszą zmiany jego zanurzenia. Wyjątkowo znaczna zmiana (wzrost) zanurzenia

79

1

Zanurzenie rufy wynosi: