Enzymy 119
Zależność szybkości reakcji enzymatycznej od stężenia enzymu przedstawia Rys. 4.8. Przy stężeniu substratu zapewniającym wysycenie enzymu szybkość reakcji jest wprost proporcjonalna do stężenia enzymu. Przy niewystarczającym stężeniu substratu szybkość reakcji maleje.
Rys. 4.8 Wpływ stężenia enzymu na szybkość reakcji enzymatycznej
Szybkość reakcji chemicznych wzrasta wraz ze wzrostem temperatury, co jest następstwem podwyższenia energii kinetycznej reagujących ze sobą cząsteczek. Wielkość .ego wzrostu opisuje współczynnik temperaturowy Q10, określający jak zmienia się szybkość reakcji (v) przy wzroście temperatury o 10°C.
o _ v(t + 10°C)
VlO -
Wpływ temperatury na szybkość reakcji enzymatycznych nic jest prostą zależnością, gdyż pozostaje w ścisłym związku z białkową naturą enzymów. Tak więc szybkość reakcji enzymatycznej, podobnie jak szybkość każdej reakcji chemicznej, zwiększa się ze wzrostem temperatury, jednakże tylko w takim jej zakresie, w którym enzym jest stabilny i zachowuje pełną aktywność.
Szybkość reakcji enzymatycznych wzrasta przeciętnie dwukrotnie przy każdym ■•• zroście temperatury o 10°C w zakresie temperatur nie powodujących denaturacji danego enzymu (Q10 = 2). Współczynnik temperaturowy Q10 jest charakterystyczny dla danego enzymu i zależy od energii aktywacji katalizowanej reakcji.
Typową zależność szybkości reakcji enzymatycznej od temperatury przedstawiono na Rys. 4.9. Wraz ze wzrostem temperatury szybkość reakcji enzymatycznej początkowo wzrasta, osiąga wartość maksymalną, a następnie maleje, wskutek denaturacji enzymu nowodująccj jego dezaktywację.