16

- 16 -

li

Na samej konferencji rozwinęła się wielogodzinna ożywiona i polemiczna dyskusja, w której głos zabrało 30 towarzyszy. Koncentrowała się ona głównie na ocenie kierunku politycznej działalności ustępującego komitetu uczelnianego oraz na problemach związanych z wykluczeniem z partii Leszka Kołakowskiego i Krzysztofa Pomiana,

Większość dyskutantów poparła linię polityczną przyjętą i realizowaną przez ustępujący Komitet Uczelniany oraz stanowisko KC w sprawie L.Kołakowskiego.

Jednakże szereg dyskutantów wysunęło różnego typu zastrzeżenia w stosunku do polityki instancji partyjnych od Komitetu Uczelnianego, aż po Komitet Centralny włącznie. Najszerzej zastrzeżenia te sformułowali ttow. : Brus, Baczko, ^/alukowa, Krajewski, Assorodobraj i Holzer.

Tow.Brus szeroko przedstawił motywy, dla których głosował przeciw sprawozdaniu Kom.Uczeln. Jego zdaniem organizacja partyjna nie podejmowała tematów, które najbardziej interesowały młodzież, a referat KU niesłusznie ocenia krytycznie zebrania studenckie, które dotyczyły tematów najostrzejszych politycznie, m.in. zebranie z udziałem L.Kołakowskiego* Tow.Brus nie podziela opinii KU, że niezdolność członków partii do otwartego przeciwstawienia się poglądom uważanym za niesłuszne wynika w głównej mierze z niewłaściwych postaw zajmowanych przez niektórych pracowników naukowych uprawiających demagogiczną krytykę polityki partii, lecz z ogólnych warunków naszego życia i braku atmosfery dla wszechstronnej krytycznej analizy zjawisk społecznych. Drugim ważnym źródłem politycznej bierności członków partii wg tow. Brusa jest to, że partia nie posiada programu i długofalowych perspektyw rozwoju.

Nie spełniając tych niezbędnych dla pracy ideowo-politycz-nej warunków, instancje partyjne przywiązują jednostronnie główne znaczenie dla środków organizacyjnych i administracyjnych* W tym kontekście tow.Brus usiłował dowieść, że nie można jednoznacznie