190 (3)

190

ks. Stanisłnw Dzickoński

riwn Ogólne o Katechizacji określa mianem ostatecznego celu katechezy . Współczesna katecheza jest adresowania nie tylko do ludzi głęboko wierzących, o czym przekonuje podnoszony już od dłuższego czasu postulat katechezy ewangelizacyjnej. Zwraca się przy tym uwagę, że na lekcje religii trafiają coraz częściej osoby nie do końca wierzące, religijnie zaniedbane, traktujące katechezę jako rodzaj przymusu i szkolnego obowiązku. Motywacja uczesmictwa w lekcjach religii dzieci i młodzieży jest bardzo zróżnicowana. Chociaż motyw wiary pojawia się na pierwszym miejscu, nie brakuje jednak argumentów konformistycz-nych: „chodzę na katechezę, ponieważ inni też chodzą”, „chodzę na katechezę, ponieważ życzą sobie tego rodzice”. Wobec uczniów o słabej, chwiejnej wierze niewątpliwie należy zastosować ewangelizacyjny model katechezy, który postawiłby ucznia w „sytuacji religijnej”⁸. Rozumieją to doskonale autorzy nowych podręczników do nauczania religii oraz programów do katechezy parafialnej. W tych opracowaniach problematyka teologiczna, zagadnienia bezpośrednio związane z Bogiem, religią, życiem chrześcijańskim, bycie w Kościele poprzedzone są bardzo często przedstawieniem sytuacji egzystencjalnej bliskiej każdemu człowiekowi, a równocześnie trudnej do zinterpretowania i dokładnego wyjaśnienia za pomocąjedynie ludzkich argumentów. W wielu wypadkach jest to moment kulminacyjny w otwarciu się człowieka na Słowo Boże zawarte w Piśmie św. i Tradycji; ożywieniu kontaktu z Bogiem na modlitwie; pogłębieniu wiary w liturgii. Wymienione elementy nadają z kolei specyfikę językowi współczesnej katechezy, który musi równocześnie uwzględniać nowe formy wyrazu Ewangelii w kulturze oraz być komunikatywnym dla wszystkich uczestników katechezy⁹.

3. „Język religijny” w katechezie biblijnej

W Dyrektorium Ogólnym o Katechizacji podkreśla się, że katecheza winna uszanować i dowartościować przede wszystkim język biblijny¹⁰. Takie stwierdzenie nie dziwi, jeśli uwzględni się, że Biblia jest źródłem katechezy, a wraz z Tradycją stanowi jeden depozyt słowa Bożego powierzony Kościołowi¹ . Dowartościowanie Biblii w katechezie przychodzi wraz z odnową kerygmatyczną, która zwróciła uwagę, że katecheza pierwszych wieków chrześcijaństwa oparta była na Piśmie św. W nim można najlepiej dostrzec zbawczy plan Boga, Jego zbawcze działanie, Jego wkroczenie w ludzką historię. Katecheza ze swej istoty ma być biblijna, przepełniona i przesiąknięta myślą, duchem i postawami biblijnymi i ewangelicznymi¹². Uwaga ta jest niezwykle istotna w naszej refleksji, ponieważ jednoznacznie nam wyjaśnia, że, język religijny” współczesnej katechezy ma być językiem religii biblijnej.

W tradycji biblijnej rola języka jest niezwykle ważna, ponieważ stanowi on istotne „medium” Objawienia. Bóg objawia się człowiekowi poprzez słowo, które nie jest abstrakcyjnym traktatem teologicznym czy gnostyckąmedytacjądla wtajemniczonych. Słowo objawia Tego, Kto mówi, poprzez działania, a nie dyskursywny wywód. Słowo jest sposobem obja-

Por. Dyrektorium Ogólne o Katechizacji, Poznań 1997, s. 80. Skrót: DOK.

Por. A. Potocki, Katecheza w kontekście społeczno-kulturowym, w: Ewangelizować czy katechizować?, s. 74-75. Por. DOK, s. 208.

Por. ibidem, s. 208.

Por, ibidem, s. 954.

Por. W. Koska, Katechetyka, Poznań 1987, s. 74-75.