Cięcie jest metodą kształtowania przedmiotu polegające na oddzieleniu jednej części materiału od drugiej. Oddzieleniu takiemu towarzyszy więc znaczne odkształcenia plastyczne, które doprowadzają do naruszenia spójności materiału.
Istnieje szereg metod cięcia zależnych tak od rodzaju materiału jak i kształtu wykrawanego przedmiotu. W celu przecięcia materiału w żądanym przekroju trzeba doprowadzić w ty m miejscu do odpowiedniej koncentracji naprężeń. Koncentrację taką najłatwiej uzyskać przez wywarcie na materiał odpowiedniego nacisku za pośrednictwem dwóch elementów tnących i takie cięcie jest najczęściej stosowaną metodą dzielenia materiału w procesach obróbki plastycznej.
Proces cięcia za pomocą dwu elementów tnących można podzielić na szereg charakterystycznych faz.
Wszystkie fazy cięcia mogą wy stąpić tylko przy cięciu blach wzdłuż linii zamkniętej i dla materiałów o dobrych właściwościach plastycznych. Mogą wystąpić następujące fazy:
/. Odkształceń sprężystych
2. Odkształceń sprężysto- plastycznych
3. Plastycznego płynięcia
4. Pękanie
5. Całkowitego oddzielenia wyciętego przedmiotu od blachy.
Występowanie 4-tej fazy procesu zależ)' głównie od własności materiału, a 5-tej fazy od wartości luzu przy wy cinaniu.
Silę potrzebną do przecięcia materiału przy cięciu narzędziem o równoległy ch krawędziach tnących wyznaczamy ze wzoru:
Pm., =lrg-R,
gdzie
1 - długość linii cięcia
g - grubość materiału ciętego
R< - wytrzymałość na ścinanie dętego materiału
zpdf..
Tłoczenie jest obróbką plastyczną na zimno lub na gorąco, obejmującą operacje cięcia i kształtowania blach, a także folii i płyt niemetalowych.
Cieciem nazywa się proces tłoczenia, podczas którego następuje całkowite lub częściowe oddzielenie jednej części materiału od drugiej.
Kształtowanie polega na nadawaniu blachom założonego z góry kształtu i wymiarów.